“ Σωστά μέτρα ανακοίνωσε (επιτέλους) η κυβέρνηση στην προσπάθεια να αντιμετωπίσει το μεγάλο πρόβλημα των ποταμών των ανθρώπων που ρέουν από τις εμπόλεμες ζώνες που εκτείνονται πλέον από την Λιβύη ως τη Συρία, και το Ιράκ.
Με επίκεντρο την μεγαλύτερη ανθρωπιστική κρίση μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο στη Συρία, με 10 εκατομμύρια εσωτερικούς κι εξωτερικούς πρόσφυγες σε 18 εκατομμύρια πληθυσμό.
Σε απελπιστική κατάσταση.Τον πόλεμο να μαίνεται στα αστικά κέντρα, κυνηγημένοι από τις δυνάμεις του Ασαντ και των εισβολέων εξτρεμιστών του IS. Οικογένειες, μικρά παιδιά, νέοι άνθρωποι, ζωές ρημαγμένες.
Η αλήθεια είναι πως δεν είναι μόνο η Ελλάδα στο επίκεντρο της κρίσης. Δεν έρχονται μόνο και μόνο γιατί άλλαξε η Ελληνική Κυβέρνηση και τάκανε μαντάρα ο ΣΥΡΙΖΑ. Η El Pais αναφέρει πως μέσα σε μια εβδομάδα 10.000 ανθρώπους (!) διέσωσε το ναυτικό και το Λιμενικό Σώμα της Ιταλίας, που προσπαθούν να διασχίσουν την Μεσόγειο νότια της Σικελίας για να σωθούν. Εκατοντάδες χάθηκαν στα νερά της Μεσογείου. Το κύμα τις τελευταίες εβδομάδες είναι πρωτοφανές και για την γειτονική χώρα. Η Μεσόγειος έχει γεμίσει πτώματα και τραγικές ανθρώπινες ιστορίες. http://internacional.elpais.com/…/ac…/1429124555_289887.html
«Στριμώγνονται» και αυτοί στις προβλήτες των λιμανιών τους, όπως και οι δικοί μου πρόγονοι στην προβλήτα της Σμύρνης, με τα λίγα υπάρχοντα που κατάφεραν να διασώσουν από τη ως τότε ζωή τους, χάνοντας τους αγαπημένους τους στο "συνωστισμό" και την ταραχή της ιστορίας, που κάποιος άλλος Ερυθρός Σταυρός θα αναζητά και πάλι, μήπως και καταφέρουν να ξανασυναντηθούν ζωντανοί στις πολιτείες της Ευρώπης. Περιμένοντας κι αυτοί ξεριζωμένοι τα βαπόρια των Δυνάμεων, διαφορετικά από τα τοτινά κι όμως τόσο ίδια, να τους σώσουν.
Ανακοίνωσε λοιπόν η κυρία Χριστοδουλοπούλου (http://www.kathimerini.gr/…/ekklhsh-xristodoylopoyloy-pros-…)
- Την άμεση αποσυμφόρηση των νησιών από πρόσφυγες - μετανάστες που εισήλθαν πρόσφατα στη χώρα μας και παραμένουν σ΄αυτά και την μεταφορά των προσφύγων – μεταναστών σ΄ όλη τη χώρα, σε μικρούς χώρους (δημοτικούς ή άλλους) που θα υποδείξουν οι Δήμοι. Ως ύστατη λύση θα χρησιμοποιηθούν, τόνισε, εγκαταλελειμμένα στρατόπεδα ή κατασκηνώσεις.
- Σε συνεργασία με το ΚΕΕΛΠΝΟ ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα εξετάσεων και περίθαλψής τους με τη συμμετοχή κινητών μονάδων καθώς και ελεύθερης πρόσβασής τους στο ΕΣΥ
- Ζήτησε την συνεργασία των Δήμων της χώρας για να παρασχεθούν χώροι φιλοξενίας. Γιατί πράγματι αυτή η προσπάθεια χρειάζεται συνεργασία και συστράτευση όλων. Όχι ενέργειες εντυπωσιασμού και ψηφοθηρίας προς κουκουλοφόρους και φανατικούς που ψάχνουν σάρκα για να θρέψουν τις ιδεολοψίες τους. Δεν ψάχνουν επαναστάσεις οι πρόσφυγες. Ενα πιάτο φαί και μια ζεστή γωνιά αναζητούν μακριά από τον εφιάλτη να στήσουν τη ζωή τους, να σταθούν στα πόδια τους, να ανασάνουν. Δεν μπορεί να αφήνονται αβοήθητοι οι ταλαιπωρημένοι αυτοί άνθρωποι καταμεσίς των πόλεων, χωρίς ένα πιάτο φαγητό, ένα κρεβάτι και μια τουαλέτα. Και φυσικά χρειάζονται δομές φιλοξενίας, δεν μπορεί να τις κλείνει και να παραδίνει τους ταλαιπωρημένους και κατρεγμένους ανθρώπους στην πείνα και στις μαφίες του δρόμου.
- Και κάτι πολύ σημαντικό: ανακοίνωσε την ίδρυση 8 αποκεντρωμένων περιφερειακών γραφείων χορήγησης πολιτικού ασύλου από τρία σήμερα (Αθήνα, Ρόδος, Μυτιλήνη) που καθυστερούν δραματικά την εξέταση των αιτήσεων και κάνουν τους ανθρώπους να ζουν μια ζωή μετέωρη για χρόνια, σε ένα καθαρτήριο ανάμεσά μας έξω από τον τόπο και τον χρόνο.
Ενώ σταμάτησε τις ανοησίες περί ταξιδιωτικών εγγράφων. Καλό θα ήταν ανάμεσα στο προσωπικό των Γραφείων να υπάρχουν και ειδικοί σε θέματα ασφάλειας, ώστε να περιορίσουν κατά το δυνατόν την εισροή χαφιέδων και εξτρεμιστών και να προστατεύσουν και τους πρόσφυγες από εμπόλεμες ζώνες. Όπως και να ξεχωρίσουν γρήγορα τους πρόσφυγες από τους υποψήφιους οικονομικούς μετανάστες.
Κι ας κρατήσει λίγο χαμηλότερα τους τόνους η κυρία Χριστοφιλοπούλου, ας κόψει τις ανοησίες και τα Εκαλιώτικα, τα "λιάζονται" και τα "θα τους πάρω στο Υπουργείο". Να σωπάσει για λίγο και να συναντηθεί με τους Δήμους, τις Ανθρωπιστικές Οργανώσεις, την Εκκλησία. Να κάνει περισσότερα και να μιλάει λιγότερο.
Και ναι, να ζητήσει επειγόντως βοήθεια από την Ευρώπη η Κυβέρνηση. Γιατί δεν την έχουμε την δυνατότητα. Γιατί είναι υποχρέωση της Ευρώπης. Βοήθεια οικονομική, τεχνική, διαχειριστική για την αντιμετώπιση των ροών αυτών. Όχι με τσαμπουκάδες και απειλές αλλά με σοβαρές προτάσεις.
Κι ας σταματήσουμε πια αυτή την ιστορία με τους «δουλέμπορους». Πώς να περάσουν οι απελπισμένοι; Κολυμπώντας; Ας στείλει η Δύση καράβια να πάρει τους πρόσφυγες που «στριμώγνονται» στις προκυμαίες αγωνιώντας για τη ζωή τους, σφιχταγγαλιάζοντας τα παιδιά και τους συγγενείς τους, ενώ οι πόλεις τους πίσω φλέγονται σε ερείπια από τους δικούς τους Τσέτες.
Κι ας παρέμβει η Δύση (της Ελλάδας περιλαμβανόμενης) επί τέλους με γενναιότητα να τους διασώσει στον τόπο τους από τους βαρβάρους. Και από καθεστώτα που εμείς εκθρέψαμε ή ανεχτήκαμε. Όχι με βόμβες από αέρος μόνο, αλλά με ανθρώπους, στρατιώτες να τους υποστηρίξουν, νοσοκομεία, σχολεία, εφόδια, και κυρίως την δημιουργία ασφαλών ζωνών που θα υπερασπιστεί με τη ζωή των στρατιωτών της.
Ας καταθέσει η Ελληνική Κυβέρνηση προτάσεις δράσης γι αυτό στους Συμμάχους (ναι Συμμάχους κι όχι εχθρούς), ας μιλήσει στην κοινή γνώμη της Δύσης με προτάσεις δράσης κι όχι με απειλές. Κι ας σταματήσει να χαϊδολογιέται με τον Πούτιν που εμπόδισε την λήψη μέτρων κατά του Ασαντ ακόμη κι όταν βομβάρδισε με χημικά τον λαό του.
Θυμάμαι τις αφηγήσεις της γιαγιάς μου και της μάνας της, μικρό κορίτσι τότε στην προκυμαία της Σμύρνης, που κουβαλούσε μια αστική ζωή ρημάδι πλέον, με λίγα ρούχα, ακριβές φωτογραφίες και λιγοστά κοσμήματα κι υπάρχοντα κάτω από τα φουστάνια. Ό,τι πρόλαβαν να πάρουν, ό,τι δεν τους άρπαξαν οι Τούρκοι πούρχονταν από την Ανατολία. Ο,τι τους βοήθησαν να σώσουν οι Τούρκοι γείτονες και φίλοι τους. Ο,τι κουβάλησαν από τρεις χιλιάδες χρόνια ιστορίας των Ελλήνων στη Μικρασία, στον Πόντο. Να αναζητούν τους συγγενείς τους που εξαφανίστηκαν μες στο χαμό, που τους πήρε το πλήθος, βιάστηκαν, κακοποιήθηκαν, παιδιά, αγαπημένους, αδέλφια, φίλους, και ούτε ξέραν που κατέληξαν, πιο μονοπάτι, ποιος στρόβιλος τους άδραξε, με πιο βαπόρι, που τους άφησε, αν ζούσαν καν. Στις λάσπες των σκηνών κι αργότερα στις παραγκουπόλεις του Βύρωνα, της Νίκαιας, της Νέας Φιλαδέλφειας, της Νέας Σμύρνης, στη Νέα Πέραμο στα Νέα Μουδανιά, στην Νέα Κρήνη .. δυο εκατομμύρια άνθρωποι, μια νέα ζωή, όλα Νέα. Εμείς σήμερα, όλα αυτά.
Μια άλλη Σμύρνη καίγεται. Πολλές πολιτείες αρχαίες και σπουδαίες κι αυτές. Κι η Ευρώπη δεν μπορεί να μένει άλλο απαθής! Θα δώσει κάποτε λογαριασμό. Ούτε οι Σύμμαχοι. Θα δώσουν όλοι κάποτε λογαριασμό στην Ιστορία.
Υ.Γ.
Για όσους ενδιαφέρονται δείτε το http://genealogy.ime.gr/, ένα μεγάλο project συλλογής της μνήμης από την Καταστροφή και την Προσφυγιά, που είχα την χαρά να συμβάλλω κι εγώ. Ακούστε τις μαρτυρίες, τις αφηγήσεις των γερόντων, δείτε τις εικόνες. τα κατάλοιπα της ιστορίας μας. Κι ίσως κάτι αγγίξει μέσα σας. Ίσως το δείτε κι εσείς κάπως αλλιώς.”
