Τσίπρα θέλοντος και Λαφαζάνη επιτρέποντος ... επανεκκίνηση

“Εντάξει μέχρις εδώ, τον Μάρτιο κατορθώθηκε. Με ταπεινώσεις, με ζητιανιά, στολισμένη με μπόλικες βαθιές... ανάσες αξιοπρέπειας, ίσως να την βγάλουμε και τον Απρίλιο, ίσως και μέχρι τον Ιούνιο.



Τον Ιούλιο όμως, όπως και τον Αύγουστο που είναι παχιές οι μύγες, δεν μπορεί να την βγάλουμε, αν δεν έχει αλλάξει κάτι στο μεσοδιάστημα. 

Και από τώρα, επειδή διοικείν εστί προβλέπειν και κάποτε πρέπει να πάψουμε να είμαστε επιμηθείς, να κάνουν αυτό που έκανε ο Κάτων ο Πρεσβύτερος με την Καρχηδόνα, οι έχοντες την ευθύνη της Χώρας αν δεν έχουν σκεφθεί ότι η Ελλάδα από τώρα και στο εξής, τις δαπάνες που θέλει, πρέπει να τις καλύπτει από το παραγόμενο ΑΕΠ μόνον. Και αυτό είναι σήμερα ανεπαρκές. Πρέπει ξανά να αρχίσει να παράγεται full όπου είναι δυνατόν. Και αυτό απαιτεί επιμελημένη προ-ετοιμασία, και έγκαιρη. Ήδη έχουμε αργήσει 5 χρόνια μη κάνοντας τίποτα.

Με υποχρεώσεις αποπληρωμής 5,2 + 3,7 ≈ 9 δισ. ευρώ, το καλοκαίρι, είναι αδύνατον να μπορέσουμε να έχουμε φτιάξει ισόποσο «πλεόνασμα» μέχρι τότε. Για να πληρώσουμε όλα τα λήγοντα ομόλογα και τους τόκους, και ο ταλαίπωρος ιδιωτικός τομέας με τα ελάχιστα πλέον φορολογικά που μπορεί να καταβάλει, να πληρωθούν οι Δ.Υ. και συνταξιούχοι και να ανανεωθούν τα λήγοντα βραχυπρόθεσμα ομόλογα εσωτερικού που επιβαρύνονται τρομακτικά με υπέρογκους τόκους στο τρίμηνο.

Έχουν τάχα άδικο οι δανειστές που επιμένουν, για πλεόνασμα, ιδιωτικοποιήσεις, συνταξιοδοτικό, φοροδιαφυγή, μεταρρυθμίσεις για ανανέωση του Κράτους κλπ; Ενώ εμείς αορίστως πάντα με «πολιτική λύση» !!!! δώστε μας κι’ άλλα και εμείς τίποτα, ποτέ αποτιμημένα μετρημένα κοστολογημένα κουκιά, αλλά αορίστως θα, θα, θα, θα πατάξουμε την διαπλοκή, την διαφθορά, την φοροδιαφυγή, την γραφειοκρατία, θα διορθώσουμε την Δικαιοσύνη, θα διορθώσουμε ή αποτελειώσουμε την Παιδεία, και θα συνδιαλλεγόμαστε με τους βανδάλους «συντρόφους» μας αναρχικούς, ή αλλιώς σκέτους μπαχαλάκηδες.

Αχ βρε Πανούση, καθόλου αφελή, αλλά λίαν ακατάλληλο και επικίνδυνο για... “προστασία του πολίτη” !!!

Ασφαλώς οι δανειστές ενδιαφέρονται να πάρουν πίσω τα δανεισμένα. Αλλά και εμείς, έστω με μηδέν Χρέος, πώς θα καλύπταμε τις Δαπάνες μας --αν καταφέρναμε να εκσυγχρονίσουμε και μειώσουμε το ακατανόμαστο Κράτος μας-- με μόνο φορολόγηση μη υπάρχουσας Οικονομίας; Δανεικά γιόκ. Μα αν δεν παράγουμε, όχι άλλο προς Θεού με κρατικές επιχειρήσεις, ΛΑΡΚΟ, Πολεμικές Βιομηχανίες, EAB, EΛBO, EBZ, Ναυπηγεία Σκαραμαγκά, κτλ, κτλ, αλλά Βιομηχανίες, και Επιχειρήσεις ανήκουσες σε Ιδιώτες και παράγοντας διεθνώς ανταγωνιστικά Προϊόντα και Υπηρεσίες. Πώς αλλιώς;

Κάποτε ένας σπουδαίος Βιομήχανος --που υπήρξε και για πολλά χρόνια Πρόεδρος του ΣΕΒ που τον άλλαξε άρδην--, πολύ μπρος από την εποχή του, κάλεσε τα δέκα στελέχη του, κατά το πλείστον διπλωματούχους Μηχανικούς, «τεχνοκράτες» τότε, (δεν ήταν ο όρος υποτιμητικός όπως τώρα με την Τρόϊκα, που δεν καταδέχονται οι ….Υπουργοί μας να συνδιαλέγονται με pauvres κατά την μαντάμ Σουσού υπαλληλίσκους τεχνοκράτες! Τρομάρα τους!!) και τους είπε περίπου τα παρακάτω λίγα λόγια: «Δεν είμαι ευχαριστημένος με τον τρόπο που συνεργάζεσθε. Δεν υπάρχει team work. Θα κάνω μια τελευταία προσπάθεια. Αλλά εμένα αφήστε με. Άλλη είναι η δουλειά μου. Είναι να φροντίζω για το μέλλον της επιχείρησης». 

Ο νυν Πρωθυπουργός θα μπορούσε ανάλογα να υποδείξει, και να επιβάλει στους Υπουργούς του να συνεργάζονται, διώχνοντας ταυτόχρονα όσο είναι καιρός τα αγκάθια του σοβιετισμού και της συνέχισης της διαπλοκής και της διαφθοράς, και αυτός να επικεντρωθεί στην ουσιαστική και απολύτως επείγουσα πρώτης προτεραιότητας αναγκαία φροντίδα, πώς η Χώρα θα ΠΑΡΑΓΑΓΕΙ ΞΑΝΑ.

Επί 4 χρόνια δεν δούλεψε τίποτα. Τώρα πλέον, άλλη πηγή εσόδων δεν μπορεί να υπάρξει. Τα δανεικά τέρμα οριστικά. Φόροι; Πενιχρότατες οι εισπράξεις από την παντελώς απουσιάζουσα εθνική παραγωγή. Μόνον η δημιουργία μιας νέας ανταγωνιστικής παγκόσμια, δική μας Παραγωγή, θα έλυνε το πρόβλημα. Αυτό όλοι το κατανοούν, αλλά…. μόνον ως εκεί. Δεν αρκεί όμως μόνον η κατανόηση. Χρειάζεται και η δημιουργία της δικής μας. Ακόμα σήμερα, --που σιγά σιγά αρχίζει ο κόσμος να αντιλαμβάνεται ότι δεν θα υπάρξουν άλλα δανεικά, αλλά ούτε και πρέπει να θέλαμε, διότι δεν μπορεί συνεχώς να δανειζόμαστε και με αυτό τον τρόπο να ζούμε--, κανένα Υπουργείο, Υπηρεσία, δημόσιος λειτουργός, και φυσικά όλη η ολιγομελής εξ Υπουργών Κυβέρνηση του πλήθους των... Αναπληρωτών, --όχι δεν δραστηριοποιείται προς αυτή την κατεύθυνση, αλλά ούτε καν φαντάζονται ότι υφίσταται θέμα. Δεν ασχολούνται, ούτε καν αναφέρονται στα παράθυρα ή τις δηλώσεις τους για αυτό το πρώτιστο ζέον καθήκον σωτηρίας της πατρίδας, που και αυτό, για να δημιουργηθεί έχει ανάγκη πρώτα την ύπαρξη των προϋποθέσεων που δεν υφίστανται. Υπάρχει αβελτηρία καταγραφής και δημιουργίας των προ-απαιτουμένων. Κανείς δεν εξηγεί, ούτε αναφέρει, πώς και τι θα κάνουμε τώρα που τελείωσαν τα δανεικά και θα πρέπει να ζήσουμε από μόνοι μας. Γνωρίζουν όμως όλοι πολύ καλά ότι για να υπάρξει ΠΑΡΑΓΩΓΗ είναι ανάγκη πρώτα να καταπολεμηθούν και να εξαφανισθούν τα κρατικά αντικίνητρα, η γραφειοκρατία  και η εχθρότητα για κάθε επιχειρηματική δραστηριότητα (αν δεν είναι κρατική), ως και η άμεση απλούστευση και μείωση της φορολογίας των επιχειρήσεων.

Θα πρέπει αναγκαστικά να αλλάξουν πολλά πράγματα στον κλειστό βαλκανο- ανατολίτικο μικρόκοσμό μας, με επαναστατικό τρόπο, εφαρμόζοντας απολύτως τους «κανόνες» της Ένωσης που είμαστε ένα από τα 28 μέλη, όλοι με κοινοβούλια που δίνουν λόγο στους πολίτες τους. Είναι υποχρεωτικό, να εκχωρηθεί από όλους μέρος της εθνικής κυριαρχίας στο συλλογικό όργανο, με απόλυτη υπακοή στους «κανόνες» που όλοι μας από κοινού έχουμε θεσπίσει (ο κόσμος δεν είναι κατατοπισμένος, έχει παντελή άγνοια), για να επιτευχθεί μια ανάλογη μορφή ομοσπονδοποίησης όπως των ΗΠΑ. Η Ε.Ε. δεν είναι εύκολο να αποκτήσει εθνική συνείδηση, διότι ούτε κοινή γλώσσα έχει ακόμα, ούτε κοινή κουλτούρα. Η Αμερική, παρά το ότι οι Pilgrims και οι μετανάστες μεταβλήθηκαν σε πολίτες των ΗΠΑ με 20 μητρικές γλώσσες, έχει κοινή γλώσσα τα αγγλικά, και μόλις ένας alien μπει στην χώρα νοιώθει ευθύς Αμερικανός, και πολεμάει για την νέα του πατρίδα, ενώ είναι ακόμα, Ιρλανδός, Ιταλός, Πόλακ, ή Έλληνας και Πορτορικάνος. Υφίσταται νοοτροπία Έθνους. Στην ΕΕ, οι ιστορικές καταβολές παίζουν πρωτεύοντα ρόλο. Η εθνική διαφοροποίηση παραμένει πεισματικά. Το Ευρώ συνέβαλε σπουδαία, αλλά δεν αρκεί. Χρειάζεται περισσότερη ενοποίηση και ένα Σύνταγμα Ευρωπαϊκό. Το Internet, φέρνει την κοινή γλώσσα. Τα TΕΝ-Τ, τα Δι-Ευρωπαϊκά Δίκτυα α) Ενέργειας (συγγνώμη Λαφαζάνη για την «ανεξάρτητη ΔΕΗ!), β) Μεταφορών και γ) Επικοινωνιών, επιταχύνουν την δημιουργία κοινής κουλτούρας.

Ο μόνος από την Κυβέρνηση που εργάζεται σήμερα κατά την γνώμη μας στην σωστή γραμμή, είτε τον συμπαθεί κανείς, είτε είναι αντίθετος με όσα έχει πράξει και για τα τόσα ψέματα και αρλούμπες που έχει εκστομίσει μέχρι να καταλάβει την ανώτατη θέση, είναι ο Πρωθυπουργός. Όποιοι άλλοι ζουν με όνειρο την Ελληνική Οκτωβριανή Επανάσταση, βλάπτουν την όποια προοπτική επιβίωσης της πατρίδας μας. Αλλά είναι τόσα πολλά τα προβλήματα πού αντιμετωπίζει, εντός του κόμματος του, από την αναγκαία στροφή στην πραγματικότητα που κάνει και θα συνεχίσει, --όπως έκαμε και ο Hollande στην αρχή--,  που δεν έχει ακόμα ιεραρχήσει ποια σειρά έχουν τα τόσα προβλήματα.

Όταν ο Ρωμαίος Ύπατος Κάτων ο πρεσβύτερος αντιμετώπιζε  θανάσιμο κίνδυνο από την Καρχηδόνα, λένε πως έβαλε έναν υπηρέτη του να του θυμίζει κάθε πρωί ότι η Καρχηδών πρέπει να καταστραφεί.

"Carthago delenda est"
Τα ίδια επαναλάμβανε και στην Σύγκλητο ο ίδιος. 

Έτσι και ο Τσίπρας αν αναλογισθεί το πόσο τεράστιο και επείγον ζήτημα είναι η επανεκκίνηση της Οικονομίας, θα χρειασθεί αυτά που ο Κάτων έλεγε για την Καρχηδόνα να λέει στους Υπουργούς του ανάποδα, «Πρέπει να επανεκκινηθεί η Παραγωγή»!!!!!!

Επανεκκίνηση της Οικονομίας.

Ποιάς Οικονομίας?
Έχουν υποστεί τέτοια φθορά, τέτοια αλλοίωση οι λέξεις που λέμε Οικονομία και εννοούμε την οικονομική κρατική διαχείριση.
Όχι, δεν είναι αυτή.
Ίσως και διότι δεν υπάρχει.
Οικονομία είναι το σύνολο των παραγωγικών δραστηριοτήτων όλου του πληθυσμού.
Όχι της κρατικής διαχείρισης των Οικονομικών.
Και αυτή η Οικονομία, νοσεί, αργεί, και βαίνει τραυματισμένη τάχιστα προς το μοιραίο. 

Και αφού γίνει κοινό σύνθημα όλων η ανάγκη ταχείας επανεκκίνησης της, κύριο και πρώτο μέλημα είναι η προετοιμασία όλων των προ-απαιτουμένων μέχρι το 2020 για να συζητάμε τότε σοβαρά για την έναρξη ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ.

Αλλά αυτά θέλουν σοβαρότητα, που λείπει. Ούτε ναρκισσευόμενους καθηγητές, ούτε δικολάβους συνταγματολόγους, ούτε διεφθαρμένους υπουργηθέντες συνδικαλιστές. Ούτε λαϊκιστές Υπουργίσκους, όπως παλαιότερα χρησιμοποιούσαν οι προηγούμενοι. Χρειάζονται να αναλάβουν σοβαροί, με θέληση και γνώστες του αντικειμένου. Οι αόριστοι αυτοσχεδιασμοί, ή, ξεκινώντας από την αρχή με ξανά ανακάλυψη του τροχού θα είναι καταστροφή. Αν δεν μπορούμε, υπάρχουν ξένοι εμπειρότατοι, και ας είναι τεχνοκράτες. Όπως για την Παιδεία Φιλανδοί, και για την φοροδιαφυγή Γερμανοί τέως εφοριακοί, που είχε προθυμοποιηθεί επανειλημμένως ο Σόϊμπλε να στείλει και εμείς κωφεύσαμε. Ας προστρέξουμε σε ξένους να μας οργανώσουν.

Είναι καιρός πλέον να καταλάβουμε ότι έχει περάσει ένας αιώνας και πλέον από τότε που αντικαταστάθηκαν οι τροχαλίες που μετέδιδαν την κίνηση (που παραγόταν με ατμό, εξ ού και οι καμινάδες), τοποθετημένες σε έναν άξονα ψηλά με ιμάντες σε κάθε μηχάνημα, από ηλεκτρικούς κινητήρες ανά μηχάνημα, και τώρα η χειρωνακτική εργασία αντικαταστάθηκε από αυτόματα μηχανήματα και robots. Oι Επιχειρήσεις έπαψαν να ανήκουν σε Οικογένειες, και να διευθύνονται από τον Διευθυντή-πατέρα. Είναι πολυκλαδικές επιχειρήσεις, συνδυασμού διαφορετικών αντικειμένων, δραστηριοτήτων και προϊόντων, που ιδιοκτήτες είναι χιλιάδες άγνωστοι μεταξύ των μέτοχοι (βλέπε Coca-Cola, και διευθύνονται από ικανότατους CEO που είναι τέρατα γνώσεων στο Marketing, Innovations, κτλ, που στηρίζονται αλλά και δημιουργούν οι ίδιοι την τεχνολογική πρόοδο, την επίτευξη όλο και υψηλότερης παραγωγικότητας, και νικούν επιβιώνοντας μέσα στην άγρια παγκόσμια πλέον ανταγωνιστικότητα. Οι συντελούμενες μεταβολές προηγούνται της πλήρους αφομοίωσης. Είναι τόσο ραγδαίες, που λίγοι τις προφθάνουν ασθμαίνοντας. Και όλοι οι άλλοι ακολουθούν αργότερα με κίνδυνο να μείνουν για πάντα πίσω. 

Για ένα τέτοιο νέο περιβάλλον πρέπει να ετοιμαστούν τα «προ-απαιτούμενα». Έχει κανείς αντίρρηση, ότι από τώρα πρέπει να λέμε στον Πρωθυπουργό και αυτός να επαναλαμβάνει ότι πρέπει να επανεκκινηθεί η Παραγωγή και να ετοιμασθούν τα prerequisites για αυτήν, μέχρι το 2020; 

Ας ξεχάσουμε την προ του 40 Παραγωγή, αλλά ακόμα και την Παραγωγή του 1952-1972/80. Ας την θυμόμαστε μόνον σαν κατόρθωμα των πατέρων μας, και παράδειγμα προς μίμηση.

Για αυτήν την νέας μορφής Παραγωγή πρέπει να ετοιμάσουμε τις προϋποθέσεις μέχρι το 2020”