“Ανάμεσα στις διεστραμμένες φαντασιώσεις κατ' όνομα "ευρωπαϊστών", οι οποίοι οραματίζονται κάθε δυο λεπτά ευρωπαϊκές εξόδους κι αλλεπάλληλους αρμαγεδδώνες, και στις εξίσου διεστραμμένες φαντασιώσεις υπεραριστερών κι εθνοδεξιών, οι οποίοι οραματίζονται κάθε δυο λεπτά "περήφανες" εξόδους από τα "ευρωπαϊκά δεσμά", υπάρχει η κυβέρνηση με την υπέρμετρη αυτοπεποίθησή της, την προχειρότητά της και την ατολμία (ή την απροθυμία) της να κόψει τον βήχα αμφοτέρων.
Και, φυσικά, υπάρχουμε κι εμείς, οι απλοί πολίτες, θεωρητικά αδύναμοι να επηρεάσουμε ουσιωδώς τξς εξελίξεις.
- Η εύλογη επιθυμία της κυβέρνησης να μεταφέρει τη διαπραγμάτευση με τους εταίρους από το τεχνικό στο πολιτικό επίπεδο κατέληξε, εξαιτίας της "δημιουργικής ασάφειας", στο παράλογο αποτέλεσμα να θεωρείται η παραμικρή διαφωνία στις τεχνικές συζητήσεις ως αίτιο δυνάμενο να δυναμιτίσει τη διαπραγμάτευση συνολικά.
- Η χρονοτριβή, που υπό άλλες συνθήκες θα μπορούσε να αποτελέσει μέσο για την επίτευξη καλύτερου αποτελέσματος κατόπιν της διαπραγμάτευσης, λειτουργεί αντικειμενικά σε βάρος της χώρας, καθόσον παρατείνει το τέλμα στο οποίο βρίσκεται η οικονομία και ενισχύει την αιμορραγία χρήματος προς την αλλοδαπή.
- Ο ερμηνευτικός παραλογισμός ως προς τους στόχους και τα επιδιωκόμενα αποτελέσματα είναι διάχυτος σε όλα τα στρατόπεδα (φιλο- και αντι-κυβερνητικά).
(από το ρεπορτάζ της Καθημερινής, όχι της Αυγής ή κάποιου φιλοκυβερνητικού μέσου)."Με την προηγούμενη κυβέρνηση οι τεχνικές συζητήσεις κρατούσαν μήνες. Πώς είναι δυνατόν με τη νέα να τελειώσουν μέσα σ' ένα σαββατοκύριακο;"
Η ανάγκη να σοβαρευτούμε και να αποκτήσουμε επαφή με την πραγματικότητα μας αφορά όλους.
Ακόμη κι εκείνους από εμάς που πιστεύουν ότι είναι κάτοχοι της απόλυτης αλήθειας.”
