“Υβριζόμενος κάποτε από έναν Αττικόν, για τη Σκυθική καταγωγή του, (ότι ήταν βάρβαρος), απάντησε: «Εμένα μεν με ντροπιάζει η Πατρίδα μου, συ δε ντροπιάζεις την Πατρίδα σου».
Αυτό το είπε ο Ανάρχασις, Σκύθης βασιλιάς και φιλόσοφος του 6ου π.χ. αιώνα, όταν βρέθηκε στην Αθήνα και κάποιοι τον εξύβριζαν για την βαρβαρική του καταγωγή. Ο Ανάρχασις, ήταν λάτρης της Ελλάδας και του Ελληνικού πνεύματος και προσωπικός φίλος του Σόλωνα, του νομοθέτη και πατέρα της Δημοκρατίας.
Το ίδιο ακριβώς κάνουμε και εμείς, οι απόγονοι του Σόλωνα και εξυβρίζουμε τους Γερμανούς, θεωρώντας τους ως βάρβαρους και Ναζί. Οι πρόγονοι των σημερινών Γερμανών έπραξαν ένα τεράστιο συλλογικό και ιστορικό λάθος με τον ναζισμό. Το πληρώσανε πολύ ακριβά ως λαός και η ήττα τους στον Β’ Παγκόσμιο χαράχθηκε βαθιά μέσα τους.
Στην σημερινή δημοκρατική Γερμανία, ναζιστικά και σταλινικά κόμματα δεν επιτρέπονται για αυτόν ακριβώς τον λόγο, απεναντίας εμείς και τις δύο αυτές ακραίες τάσεις, τις έχουμε στην βουλή μας.
Οι σημερινοί Γερμανοί, είναι ένας από τους πιο φιλειρηνικούς λαούς, αληθινοί δημοκράτες, με υψηλό πολιτισμό και αγάπη για τον άνθρωπο. Πράγματι είναι εξαιρετικά πειθαρχημένοι και αποφασιστικοί και δεν επιτρέπουν πρώτα στον εαυτό τους ότι απαιτούν και για τους άλλους.
Γεννήθηκα στην Γερμανία, οι γονείς μου νεαροί μετανάστες στην Γερμανία όπως πολλές χιλιάδες Ελληνόπουλα, δούλευαν σε εργοστάσια για να φτιάξουν ένα καλύτερο μέλλον στην πατρίδα. Κυρίως εμείς στον Βόρειο Έβρο, είχαμε ολόκληρα χωριά που είχαν μεταναστεύσει όλοι οι νέοι τους στην Γερμανία.
Θυμάμαι ακόμα και το υπόγειο που μέναμε όταν ήμουν πολύ μικρός και είχε η μάνα μου μια γλάστρα με ένα λουλούδι ψηλά στο παράθυρο. Μετά πήγαμε σε ένα υπέροχο σπίτι με μια μεγάλη αυλή και το σπίτι μας ήταν φωτεινό. Σε εκείνο το σπίτι με την μεγάλη πόρτα και τις λοξές τάβλες, θυμάμαι έναν Γερμανό, τον κο Φριτς. Ο Φριτς ήταν ο σπιτονοικοκύρης μας και εκτιμούσε και αγαπούσε πάρα πολύ τον νεαρό τότε πατέρα μου και ερχόταν στο σπίτι μας μερικές Κυριακές και έπινε μπύρα μαζί του. Ο Φριτς ως νέος, ήταν στρατιώτης του Γ’ Ράιχ και υπηρέτησε στην Ελλάδα, στην Ρόδο. Θυμάμαι πόσο ένοχος και υποχρεωμένος αισθανότανε προς τον πατέρα μου μόνο και μόνο που ήταν Έλληνας. Ένιωθε μεγάλη ενοχή που χωρίς να το θέλει υπήρξε στρατιώτης ενός στρατού που κατέκτησε μια ελεύθερη χώρα, την χώρα του νεαρού Έλληνα φίλου του όπως αποκαλούσε τον πατέρα μου.
Ο πατέρας μου εκτιμούσε και αυτός τον Φριτς και πιστεύω ότι με τον τρόπο του τον αγαπούσε σαν έναν μεγάλο του θείο. Την εποχή εκείνη η επικοινωνία με την πατρίδα ήταν πολύ δύσκολη και σπάνια, ένα νέο παιδί όπως ο πατέρας μου είχε σίγουρα ανάγκη από την στοργή ενός μεγαλύτερου ανθρώπου και αυτήν του την πρόσφερε ο Φριτς απλόχερα.
Ο Φριτς πάντα ερχόταν με τα χέρια γεμάτα, με την αγκαλιά του ανοιχτή και έμπαινε χαμογελώντας στο σπίτι μας. Στο σπίτι ενός Έλληνα μετανάστη. Ήταν ένας πολύ καλός άνθρωπος που θα τον θυμάμαι πολύ γλυκά σε όλη μου την ζωή.
Όσοι Έλληνες έχουμε ζήσει μετανάστες στην Γερμανία έχουμε κάποιον δικό μας Φριτς. Οι Γερμανοί μας προσφέρανε μια ευκαιρία να φτιάξουμε τις ζωές μας, στην Γερμανία οι Έλληνες χτίσανε όνειρα και ελπίδες. Στην Γερμανία οι Έλληνες μπόρεσαν να βρουν την αξιοπρέπειά τους, οι Έλληνες της γενιάς των γονιών μου. Και πολλοί σημερινοί νέοι Έλληνες πάλι στην Γερμανία μεταναστεύουν.
Σήμερα η Ελληνική κυβέρνηση αποφάσισε να μας κάνει εχθρούς με τον Γερμανικό λαό. Η κυβέρνηση λόγω της ανεπάρκειάς της βρήκε την εύκολη λύση και αποφάσισε ξαφνικά να τους προσβάλει και να τους υποτιμά, να τους δημεύσει δημόσια περιουσία τους και να τους αναγκάσει να αντιδράσουν και αυτοί.Για την κυβέρνηση, για όλα φταίνε οι βάρβαροι Γερμανοί.
Αλλά όσο και να ξύνει παλιές πληγές η κυβέρνηση, όσο και να χρησιμοποιεί τους κακούς ξένους εχθρούς για να κρύψει την γύμνια της, εγώ θα τους αγαπάω πάντα τους Γερμανούς.”
Πασχάλης Φίλιος – Καραθεοδώρου *** *** Ο Πασχάλης Φίλιος είναι επιχειρηματίας στον τομέα των ακινήτων.
Είναι θερμός υποστηρικτής της ελεύθερης αγοράς.
Κατάγεται από την Ορεστιάδα και ζει στην Αθήνα και στο Dubai.
