“Ομολογώ ότι με ενοχλεί κάπως αυτή η αυθόρμητη σκιά οίκτου που διακρίνει κανείς στα μάτια και τον τόνο των Ευρωπαίων ηγετών, του Γιουνκέρ, του Ολάντ, του Οσμπορν, του Σόιμπλε όταν συζητούν με τους Έλληνες συναδέλφους τους και στα σχετικά σχόλια των δημοσιογράφων των διεθνών μέσων για την απερίγραπτη εικόνα της ελίτ και των εκπροσώπων της χώρας μας.
Φαντάζομαι όμως αμέσως μετά πώς θα νιώθουν κι αυτοί, ειδικά η Μέρκελ, ο Σόιμπλε, ο Σούλτς, οι Γερμανοί Πράσινοι, οι Αριστεροί, οι Φιλελεύθεροι, όταν σκέφτονται ότι θα πρέπει με τα δικά τους λεφτά, των δικών τους φορολογουμένων, του τρισκατάρατου μνημονίου και της «παράτασης» να συνεχίσει να πληρώνεται ο μισθός του Ζουράρη, του Νικολόπουλου, του Αγίου Καλαβρύτων και των Ναζί που εκλέξαμε ως τρίτο κόμμα.
Κι ακόμη περισσότερο όταν όλος τούτος ο συρφετός, οι αμύντορες και κληρονόμοι των ταγματασφαλιτών και των δοσιλόγων, διεκδικεί και αποζημιώσεις για τις καταστροφές των Ναζί.
Και τότε τους λυπάμαι κι εγώ κάπως, για να πω τη μαύρη αλήθεια.”
