Είμαστε δύναμη περιφερειακής σταθερότητας ή καταλύτης αστάθειας;

Διαβάζω σήμερα στην Καθημερινή ότι 81% των Ρώσων πολιτών τρέφει αρνητικές διαθέσεις έναντι των ΗΠΑ, σε σύγκριση με 44% τον Ιανουάριο του 2014.


Σε αυτό το σημείο να θυμίσουμε ότι η καλλιέργεια εθνοκεντρικών παθών είναι ένα πάρα, μα πάρα πολύ επικίνδυνο παιχνίδι, οι επιπτώσεις του οποίου αργούν να φανούν, αλλά όταν φανούν είναι πολύ δύσκολο (και συνήθως πολύ επίπονο, αν όχι αιματηρό) να αντιστραφούν.
Η καλλιέργεια της αντιπάθειας του Άλλου είναι άμεσα συνυφασμένη με την δημιουργία εστιών σύγκρουσης – για την ακρίβεια συνήθως δεν υπάρχει πόλεμος χωρίς την υποστήριξη της κοινής γνώμης.
Η διατήρηση της ειρήνης και της ασφάλειας στην Ευρώπη δεν προϋποθέτει μόνο βαρυσήμαντες διπλωματικές πρωτοβουλίες και διακρατικούς συμβιβασμούς αλλά και πρόθεση συνύπαρξης από τους ίδιους τους λαούς.
Η άνοδος εθνολαϊκών και ακραίων κινημάτων και κομμάτων στην Ευρώπη και ο αναδυόμενος – εδώ και 10 τουλάχιστον χρόνια – νέος Ψυχρός Πόλεμος ανάμεσα σε Δύση και Ρωσία δημιουργούν ένα επικίνδυνο μείγμα.
Δυστυχώς, τόσο λόγω της πληθυσμιακής ανανέωσης/αντικατάστασης όσο και λόγω των αδύναμων μηχανισμών συλλογικής μνήμης και πολιτισμικής εκπαίδευσης, έχουμε αρχίσει αργά αλλά σταθερά να ξεχνάμε τους εφιάλτες που έζησε η Ευρώπη τον 20ο αιώνα.
Σε αυτό το διεθνές περιβάλλον η Ελλάδα πρέπει να είναι δύναμη περιφερειακής σταθερότητας και όχι καταλύτης αστάθειας


Μην χάσετε για κανένα λόγο ... αξίζουν τον κόπο