Τα δύσκολα του γάμου κι η γκαστρωμένη νύφη

“Ο ELA είναι εργαλείο προσωρινής χρήσης. Απολύτως μέγιστη διάρκεια ισχύος, δώδεκα μήνες.


Δηλαδή, με δεδομένο πως οι κρατικές εγγυήσεις δεν θα γίνονται δεκτές από την ΕΚΤ, στο καλύτερο δυνατό σενάριο, σε ένα χρόνο από τώρα, οι ελληνικές τράπεζες πρέπει να έχουν αποκαταστήσει πλέρια και απρόσκοπτη πρόσβαση στη διατραπεζική αγορά ή/και να έχουν αναδιαρθρώσει έτσι το ενεργητικό τους ώστε να έχουν ενεχυριάσιμα περιουσιακά στοιχεία, ή/και να έχουν προσελκύσει επενδυτές σε έκταση πενταπλάσια από αυτό που είχαν καταφέρει μέχρι το φθινόπωρο.
Βέβαια, πάντα υπάρχει η περίπτωση αλλαγής κανόνων της ΕΚΤ - πρέπει όμως να τα έχεις βρει με τον Ντράγκι.
Οι τράπεζες πέρασαν τα stress tests με βάση τα πλάνα που περιελάμβαναν και εσωτερική συσσώρευση κεφαλαίου - δηλαδή, η κερδοφορία μένει μέσα στην τράπεζα και ενισχύει τα εποπτικά κεφάλαια. Τα €50 δις του ELA (βγάζω τα προληπτικά €10 δις) κοστίζουν στις τράπεζες €750 εκατ το χρόνο παραπάνω απ' ό,τι η ρευστότητα της ΕΚΤ.
Οπότε, ή ο κύκλος ανακεφαλαιοποίησης-επανιδιωτικοποίησης θα επιβαρυνθεί ή θα φορτωθούν οι καταναλωτές και δανειολήπτες το κόστος.
Μέρος των χρημάτων αυτών θα ανακτηθεί από το δημόσιο με καθυστέρηση ενός έτους περίπου - θα είναι "κέρδος" της ΤτΕ και το δημόσιο είναι μέτοχος της εταιρείας.
Πέραν της προφανούς ασφυκτικής πίεσης, οι τράπεζες πρέπει - εν μέσω των πιέσεων - να μπορέσουν τάχιστα να επανέλθουν στη διατραπεζική αγορά.

Πήρε δυο χρόνια από το PSI για να μπορέσουν οι ελληνικές τράπεζες να δανεισθούν από τη διατραπεζική €9 δις, τα οποία αναγκάστηκαν να επιστρέψουν τον Ιανουάριο.
Εάν το σενάριο είναι ό,τιδήποτε εκτός από άριστο, την έχουμε δύσκολα για πολύ χρόνο.”


Σημείωση:
Η ανάρτηση γράφτηκε γιατί η αναφορά μου προχθές στην ανάγκη διαφύλαξης της ανεξαρτησίας της ΤτΕ και στην αποφυγή καουμπολικίων, ξένισε αρκετούς, ενώ άλλοι δεν μπορούσαν να αντιληφθούν τη βαρύτητα.





Μην χάσετε για κανένα λόγο ... αξίζουν τον κόπο