Η διαγραφή του ελληνικού χρέους κοστίζει 750 € σε κάθε Γάλλο

“Οι εντυπώσεις μου από την συνέντευξη Τύπου της 29.01.2015 στο Παρίσι, που οργανώθηκε με αφορμή την κυκλοφορία, στα γαλλικά, του νέου μου βιβλίου, με τίτλο «Η εν ψυχρώ δολοφονία της Ελλάδας και η διέξοδος: η δραχμή» από τις εκδόσεις L’Harmattan, συνοψίζονται ως εξής:



Γράφει η Μαρία Νεγρεπόντη-Δελιβάνη
ΚΡΙΣΙΜΕΣ ΩΡΕΣ
Πρ. Πρύτανης και Καθηγήτρια στο Παν/μιο Μακεδονίας
Πρόεδρος του Ιδρύματος Δελιβάνη
Μέλος της Ακαδημίας Επιστημών της Ρουμανίας
delimar@uom.gr



  1. Είναι, καταρχήν, πρόθυμοι (οι δημοσιογράφοι που έδωσαν συνέχεια στην πρόσκληση του Ινστιτούτου POMONE και που απηχούν την κοινή γαλλική γνώμη) να συμφωνήσουν ότι δεν μπορεί και δεν πρέπει να συνεχιστεί  στην Ευρώπη η  δογματική πολιτική οικονομικής συρρίκνωσης/λιτότητας, που έφερε στην Ελλάδα  ανθρωπιστική κρίση, και  στο σύνολο της Ευρώπης στασιμότητα, ανισότητες και περιορισμό της δημοκρατίας. Ωστόσο, δεν διαθέτουν   σχέδιο εξόδου από τη λιτότητα, παρότι  φαίνεται να έχουν συνειδητοποιήσει ότι και η Γαλλία βρίσκεται ήδη στην ίδια τροχιά θανάτου, που έφερε την Ελλάδα στην καταστροφή.

  2. Φοβούνται τη λύση της διαγραφής του ελληνικού χρέους, για δύο κυρίως λόγους. Ο πρώτος είναι η αντίθεση της γαλλικής κοινής γνώμης, αφότου κυκλοφόρησε το αποτέλεσμα σχετικής εκτίμησης, που ανεβάζει το κόστος αυτής της διαγραφής σε 750 €  για κάθε Γάλλο. Και ο δεύτερος λόγος αναφέρεται στην οιονεί βεβαιότητα της γενικευμένης απαίτησης  μιας τέτοιας λύσης για ολόκληρο τον ευρωπαϊκό Νότο, οπότε το τεράστιο χρέος  κυρίως της Ιταλίας, και όχι μόνο, προκαλεί τρόμο και απορρίπτει τη λύση της διαγραφής, παρότι το ελληνικό χρέος είναι κατώτερο του 4% του συνολικού ευρωπαϊκού.

  3. Έχουν πλήρως συνειδητοποιήσει τον κίνδυνο που περικλείει, για ολόκληρη την Ευρώπη, η συνεχής και χωρίς ελπίδα ανόρθωσης ελληνική περίπτωση, αν παραμείνει με τα μνημόνια και την τρόικα, και θα ήθελαν να υιοθετήσουν μια λύση σωτηρίας της, που όμως να μην είναι η διαγραφή του χρέους.

  4. Ο ημερήσιος και περιοδικός Τύπος της Γαλλίας  αντιμετώπισε την νέα ελληνική κυβέρνηση με ένα κράμα (ανάλογα με  την τοποθέτηση του κάθε εντύπου) σοβαρότητας,  αμηχανίας,  ελπίδας ότι θα μπορούσε να βοηθήσει την Γαλλία να απαλλαχθεί από την πολιτική λιτότητας και συχνά  χιούμορ. Δεν διέκρινα, ωστόσο, ανησυχία ή φόβο,  στα πολυάριθμα άρθρα  που αφορούσαν  τη νέα ελληνική κυβέρνηση, αλλά ούτε  περιφρόνηση ή διάθεση εκ των προτέρων απόρριψης της οποιασδήποτε ελληνικής πρότασης για έξοδο από την κρίση.

  5. Η γνώμη μου είναι ότι θα έπρεπε οι διαπραγματεύσεις να επικεντρωθούν στη λανθασμένη συνταγή διάσωσής μας, που αποδεικνύεται  περίτρανα από την σχετική ομολογία του Olivier Blanchard (βλέπε παρακάτω), στις αρχές του 2013, από την ολοκληρωτική αποτυχία του  προγράμματος passe partout του ΔΝΤ οπουδήποτε έχει εφαρμοστεί, αλλά και από τα τραγικά αποτελέσματα μιας αναμφισβήτητης ανθρωπιστικής καταστροφής, που είναι εμφανή στη χώρα μας, με την πρώτη ματιά. Και, βεβαίως, στις τραγικές αυτές ώρες η υπενθύμιση των χρεών της Γερμανίας απέναντι στην Ελλάδα, που υπερκαλύπτουν το χρέος μας, καθώς και της διαγραφής του μεγαλύτερου τμήματος του γερμανικού χρέους το 1953, αν και είχε προκαλέσει το αιματοκύλισμα της Ευρώπης, καλόν θα ήταν  να επαναλαμβάνονται  συνεχώς και με κάθε ευκαιρία.”


Γράφει η Μαρία Νεγρεπόντη-Δελιβάνη
ΚΡΙΣΙΜΕΣ ΩΡΕΣ
Πρ. Πρύτανης και Καθηγήτρια στο Παν/μιο Μακεδονίας
Πρόεδρος του Ιδρύματος Δελιβάνη
Μέλος της Ακαδημίας Επιστημών της Ρουμανίας
delimar@uom.gr




Μην χάσετε για κανένα λόγο ... αξίζουν τον κόπο