“Παρότι είναι πολύ νωρίς για την εξαγωγή συμπερασμάτων, σχετικά με το βαθμό επιτυχίας (ή αποτυχίας) της νέας ελληνικής κυβέρνησης, από τη δύσκολη εκστρατεία της για τη σωτηρία της χώρας, επείγομαι να αναφερθώ στα επόμενα ολίγα:
Γράφει η Μαρία Νεγρεπόντη-Δελιβάνη
ΚΡΙΣΙΜΕΣ ΩΡΕΣ
Πρ. Πρύτανης και Καθηγήτρια στο Παν/μιο Μακεδονίας
Πρόεδρος του Ιδρύματος Δελιβάνη
Μέλος της Ακαδημίας Επιστημών της Ρουμανίας
delimar@uom.gr
ΚΡΙΣΙΜΕΣ ΩΡΕΣ
Πρ. Πρύτανης και Καθηγήτρια στο Παν/μιο Μακεδονίας
Πρόεδρος του Ιδρύματος Δελιβάνη
Μέλος της Ακαδημίας Επιστημών της Ρουμανίας
delimar@uom.gr
*Ουδείς σοβαρός Έλληνας πολίτης θα ήταν λογικό να ελπίζει ότι η νέα κυβέρνηση θα έβρισκε «ανοικτές θύρες» για το σχέδιό της να θέσει τέρμα στην αδιέξοδη κατάσταση των πέντε τελευταίων ετών, που εξαθλίωσε την οικονομία και την κοινωνία μας.
Και το σπουδαιότερο, να υπενθυμίσω ότι σε πείσμα των φαιδρών success stories δεν υπήρχε η ελάχιστη πιθανότητα εξόδου από την κρίση, αν εξακολουθούσαμε να παραμένουμε στο θανατηφόρο περιβάλλον των μνημονίων και να υπομένουμε με δουλικότητα τις καταστρεπτικές εμπνεύσεις της Τρόικας.
Το γνωρίζαμε, συνεπώς, ή έπρεπε πάντως να το γνωρίζουμε ότι το έργο της νέας κυβέρνησης θα είναι εξαιρετικά δύσκολο και με αβέβαια έκβαση, σε μια Ευρώπη που καταδυναστεύεται από τη Γερμανία, και που στο πλαίσιο της οποίας τα επί μέρους κράτη, αν και δεινοπαθούν από την δογματική πολιτική λιτότητας, φοβούνται ωστόσο να ορθώσουν ανάστημα.
Και ενώ για την Ελλάδα ο ΣΥΡΙΖΑ είναι η τελευταία ελπίδα βελτίωσης μιας αφόρητης κατάστασης που μας οδηγεί με βεβαιότητα στην εξαφάνιση, και ενώ θα ήταν αυτονόητη η εθνική ομοψυχία, ανεξαρτήτως κομματικών προτιμήσεων του καθενός μας, η εικόνα μας τις δύσκολες αυτές ώρες είναι, πέρα από κάθε δυνατή περιγραφή απλώς απαράδεκτη.
*Πως, ακριβώς, αντιδρούμε στις, όντως, υπεράνθρωπες προσπάθειες της νέας (και ναι, άπειρης) κυβέρνησής μας και πως αποκαλύπτουμε την αδυναμία μας να συνειδητοποιήσουμε ότι βρισκόμαστε στο μέσον ενός αδυσώπητου οικονομικού πολέμου, από τον οποίον είτε θα βγούμε μερικώς νικητές, είτε για δεκαετίες παρίες της Ευρώπης;;Επιτέλους, πρέπει να βάλουμε εμείς οι ίδιοι τέλος σ’ αυτή την εθνική κατάπτωση.
Παρότι ο Αρμαγεδδών μας προσπέρασε, και δεν έπεσε ο ουρανός να μας πλακώσει, μετά τις εκλογές, όπως είχαν προβλέψει οι Κασσάνδρες της ήδη αντιπολίτευσης, και μάλιστα δεν μας έλειψε ούτε το…..χαρτί τουαλέτας (!!!), αυτά που συμβαίνουν είναι θλιβερά, και θέλω να πιστεύω ότι δεν εκφράζουν τον ελληνικό λαό.
Διότι, με βαθύτατη συντριβή ακούω και βλέπω πολλούς συμπατριώτες μας να καιροφυλακτούν για την ανακοίνωση κακών ειδήσεων, από το μέτωπο των διαπραγματεύσεων, να μην αναγνωρίζουν τίποτε το θετικό στις τιτάνιες προσπάθειες των κυβερνητικών αρμοδίων να επιτύχουν μια λιγότερο γενοκτονική συμφωνία με τους δανειστές, και με χαιρεκακία να συμπεραίνουν ότι «είχαν δίκαιο που δεν ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ».
Οι δανειστές δεν θα έπρεπε να ανακαλύψουν ούτε έναν Έλληνα, ούτε μια Ελληνίδα, που να τους αναγνωρίζει άμεσα ή έμμεσα δίκαιο στις εθνοκτονικές εμμονές τους.Και τέτοιοι είναι όσοι «Έλληνες» αρνούνται να συγχωνευθούν με τη γροθιά εναντίον των παράλογων απαιτήσεων των δανειστών και που αρνούνται να στηρίξουν με όποιο τρόπο μπορούν τις διαπραγματευτικές προσπάθειες των αρμοδίων.
Ας το συνειδητοποιήσουμε, επιτέλους:αυτές τις στιγμές, που κρίνεται το μέλλον της πατρίδας μας για πολλά-πολλά χρόνια, δεν υπάρχουν πολιτικά κόμματα, αλλά μόνο Ελλάδα.”
Γράφει η Μαρία Νεγρεπόντη-Δελιβάνη
ΚΡΙΣΙΜΕΣ ΩΡΕΣ
Πρ. Πρύτανης και Καθηγήτρια στο Παν/μιο Μακεδονίας
Πρόεδρος του Ιδρύματος Δελιβάνη
Μέλος της Ακαδημίας Επιστημών της Ρουμανίας
delimar@uom.gr
ΚΡΙΣΙΜΕΣ ΩΡΕΣ
Πρ. Πρύτανης και Καθηγήτρια στο Παν/μιο Μακεδονίας
Πρόεδρος του Ιδρύματος Δελιβάνη
Μέλος της Ακαδημίας Επιστημών της Ρουμανίας
delimar@uom.gr
Μην χάσετε για κανένα λόγο ... αξίζουν τον κόπο
.gif)