Πού πας ρε ΚαραΒαρουφάκη ...

“Έξι ημερών κυβέρνηση και δημιουργήθηκαν ήδη δύο ζητήματα που διχάζουν:
1. Η αντίδραση της ελλάδας στο θέμα της δήλωσης για τις θέσεις των 28 (της εε) στο ζήτημα ρωσίας-ουκρανίας.
2. Η στάση που τήρησε ο βαρουφάκης απέναντι στον ντάισελμπλουμ και ό, τι αυτός εκπροσωπεί, στη συνέντευξη που παραχώρησαν από κοινού προχθες.


Ως προς το πρώτο: πρόκειται να βγει μία δήλωση των ηγετών της εε ως προς τη στάση που αυτή τηρεί απέναντι στην ουκρανία καθώς και ως προς τις κυρώσεις (τη συνέχεια των κυρώσεων, για την ακρίβεια) απο πλευράς εε προς τη ρωσία. Ο θεσμικος τροπος με τον οποιο βγαίνουν αυτές η ανακοινώσεις προβλέπει ενημέρωση των κρατών μελών (των αρχηγών τους), συναίνεσή τους και στη συνέχεια δημοσιοποίηση της ανακοίνωσης.
Στην επικοινωνία που υπήρξε με ελλάδα (μία εκ των 28, δηλαδη), διατυπώθηκαν αντιρρήσεις ως προς την οξύτητα της διατύπωσης και ως προς την έκταση των κυρώσεων. Σαν να μην ειπώθηκε ποτέ τίποτα, η ανακοίνωση εκδόθηκε ως κείμενο στο οποίο συναινούν ΚΑΙ οι 28, όπως ήταν προδιατυπωμένη. Οι διαφωνίες μιας χωρας μέλους έχουν αγνοηθεί (επιδεικτικά ή κατά συνήθεια δεν ξέρω).

Αντιδρά η ελληνική κυβέρνηση. Ξαφνιάζονται όλοι με τις αντιδράσεις της. Άλλοι λένε "σήκωσε ο κεφάλι ο ραγιάς", άλλοι "πού πας ρε καραμήτρο" και άλλοι τα φορτώνουν όλα στον φιλορώσο κοτζιά. Την πέμπτη γίνεται το συμβούλιο των υπεξ. Καταληγουν σε ένα κείμενο που περιλαμβάνει και κυρώσεις, αλλά πιο μετριασμένες. Ο φιλορωσος ο κοτζιάς το υπογράφει κανονικότατα. Βγαίνει η μογκερινι και λέει για τη στάση της ελλάδας "πιστεύω ότι ήταν ιδιαίτερα θετική στάση, η οποία είχε ως αποτέλεσμα να φτάσουμε σε μια συναινετική ουσιαστική και αξιόπιστη απόφαση". Άλλωστε και άλλες χώρες είχαν ίδια ή παρόμοια θέση η οποία εκφράστηκε, λήφθηκε υπ όψιν και κατέληξαν σε ενα μετριασμένο κείμενο.

Τι καταλαβαίνω από όλο αυτό; Ότι δεν διαπράξαμε κάποιο για το θεαθήναι καουμποιλίκι, ούτε υπερβάλαμε με βέτο, ούτε είχε δίκιο ο σουλτς που έφριττε, ούτε λειτουργήσαμε ως ρώσικος δούρρειος ίππος εντός εε. Απλώς απαιτήσαμε την κατά τα προβλεπόμενα ισότιμη αντιμετώπιση, ώστε να λειτουργούν όπως πρέπει και όχι με τεκμαρτές συναινέσεις τα όργανα και οι θεσμοί της εε. Και σόρρυ, αλλά δεν το βρίσκω καθόλου λάθος.

Ως προς το δεύτερο: έρχεται χθες ο ντάισελμπλουμ στην ελλάδα. Τον υποδέχεται ο τσίπρας, λένε τρεις οξείες, συναντά μετά τον βαρουφάκη. Επί της δικονομίας, με βρίσκει αντίθετη το στυλάκι απ εξω το πουκαμισάκι-χερια στις τσέπες-χαλαρό πρωτοκολλάκι. Το βρίσκω φάουλ αλλά όχι πρωτεύον. Στο viral ήδη βιντεάκι βλεπω τα εξής: στο αιτημα βαρουφάκη για διάσκεψη για το χρέος, ο ντάισελμπλουμ απαντά (αρκετά ειρωνικα) ότι υφίσταται αρμόδιο όργανο και λέγεται eurogroup. Οκ.

Ο βαρουφάκης παίρνει το λόγο. Και τι λέει; Περίπου ο, τι έχει πει και ένα θαμμένο από τα ελληνικά μμε εξαιρετικά ενδιαφέρον ψήφισμα του ευρωπαικού κοινοβουλίου τον περασμένο μάρτιο, το οποίο εκδόθηκε μετά τη σχετική έκθεση της οικονομικής και νομισματικης επιτροπής της εε. Συγκεκριμενα ο βαρουφάκης ισχυρίστηκε:
Ότι εχουμε όλη την καλή διάθεση να συνεργαστούμε με τους εταίρους και δανειστές αλλά όχι στη βάση ενός προγράμματος που δε βγαίνει και που έρχεται σε αντιθεση με τις ευρωπαικές συνθήκες. Ότι θέλουμε να βρούμε μία αμοιβαία αποδεκτή λύση συζητώντας με τους εταίρους, αλλά όχι στη βάση του σαθρού (το οποιο διάβασα ότι μεταφράστηκε ως rotten) εποικοδομήματος της τρόικα.

Το ψήφισμα του ευρωπαικού κοινοβουλίου έλεγε ακόμα περισσότερα και μάλιστα δεν τα ελεγε μόνο για την ελλάδα, αλλά για όλες τις μνημονιακές χώρες: ότι η τρόικα πρέπει να καταργηθεί, τόσο ως οργανικός θεσμός της ΕΕ, όσο και ως τρόπος λειτουργίας και άσκησης εξουσίας για την εκτέλεση του προγράμματος. Ότι υπήρξε έλλειψη διαφάνειας στις διαπραγματεύσεις για τα μνημόνια συνενόησης. Ότι αντιτίθενται στη στο χάρτη θεμελιωδών δικαιωμάτων της εε οι περικοπές στις δαπάνες περίθαλψης/ υγείας. Ότι τα μέτρα που εφαρμόστηκαν (όχι μόνο σε εμας) προκάλεσαν αύξηση των κοινωνικων ανισοτήτων και της ανεργίας. Ότι η αποστολή της τρόικας είναι ασαφής και χωρίς δημοκρατική επίβλεψη. Ότι τα προγράμματα δεν δεσμεύονται από τον Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, την Ευρωπαϊκή Σύμβαση για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα και τον Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Χάρτη, επειδή τα προγράμματα αυτά δεν βασίζονται στο πρωτογενές δίκαιο της Ένωσης. Βρίσκετε τρομερές διαφορές; Βρίσκετε να είπε ο βαρουφάκης κάτι φοβερά ακομψο-αγενές-κουτσαβακίστικο-απονενοημένο; Προσωπικά, σε σχέση με το ψήφισμα αυτό, τον βρήκα μετριασμένο.

Οι ίδιες πάλι αντιδράσεις: "σήκωσε κεφάλι ο ραγιάς" οι μεν, "πού πας ρε καραμήτρο" οι δε και "φταίει η ψωνάρα ο βαρουφάκης" οι τριτοι. Με βάση τα πιο πάνω ιστορούμενα, όμως και πάλι δε βρίσκω κάποιο καουμποιλίκι της κυβέρνησης και του βαρουφάκη. Φυσικά τα προγράμματα και τα μέτρα (τα περισσότερα) των μνημονίων και των εφαρμοστικών ήταν πρόχειρα, κακοδουλεμένα, μη επαρκώς εξηγηθέντα, συχνά ανεφάρμοστα. Φυσικά τα μνημόνια στη σημερινή μορφή τους και όπως μέχρι χθες "εφαρμόζονταν" δεν θεράπευσαν οποιοδηποτε πρόβλημα αλλά αντίθετα επιδείνωσαν πολλά. Φυσικά η οικονομία μας δεν εγινε ανταγωνιστική ή αυτάρκης επειδή το κράτος μετακύλησε την πτώχευσή του στον ιδιωτικό τομέα και, στίβοντας τις τσέπες μια βέβαιης και συγκεκριμένης ποσότητας πολιτών (ιδιοκτητών ακινήτων, νόμιμων μισθωτών και συνταξιούχων) έβγαλε από τη μύγα ξύγκι και από το υστέρημα πρωτογενές πλεόνασμα. Φυσικά λύση δεν είναι το "φερτε μνημόνια να τα σκίσω" και "θα τα κάψω τα ρημάδια τα λεφτά σας". Λύση είναι: δεσμεύσεις με πρόγραμμα βιώσιμο και επωφελές για όλες τις πλευρές. Ελλάδα εντός ευρώπης με υποχρεώσεις αλλά και με λόγο, ως προς τα τυχόν δικαιώματά της.

Κατακλείδα: τι έκανε χθες ο βαρουφάκης; Τον τζάμπα μάγκα; Του τζάμπα τον γιο; Τον ιππότη της ασφάλτου; Τον τιμωρό εκδικητή; Τον απασφαλισμένο εκβιαστή; Νομίζω, έκανε τον *κοτζιά*. Έθεσε ένα θέμα ουσίας στο οποίο δεν έχει άδικο και το έθεσε όχι ως εκπρόσωπος του "δεν πληρώνω" αλλά ως εκπρόσωπος του μέσου φιλοευρωπαίου έλληνα που εκτός από υποχρεώσεις, έχει και δικαιώματα στον καθορισμό των ζητημάτων και, κυρίως, των μέτρων που τον αφορούν.

Θα μου πείτε, μπορεί να αντιπροτείνει στην τυχόν διαπραγμάτευση η κυβέρνηση ως ισοδύναμα μέτρα ένα κάρο αηδίες. Σαφώς. Δεν έχουν παρά να τα απορρίψουν οι δανειστές αν δεν τους κάνουν. Ας τα ακούσουν όμως πρώτα και μαζί να τα ακούσουν και οι λαοί και τα εθνικά κοινοβούλια και όλοι. Ειλικρινά, δεν έχω ιδέα τι θα γίνει παρακάτω. Πώς θα τα δουν όλα αυτά οι εταίροι, αν τρεις κινήσεις πιο πέρα βγάλουμε τα πιστόλια και αρχίσουμε τις κουμπουριές ή αν τραβήξουμε το σχοινί και τα κάνουμε όλα λαμπόγυαλο τελικά. Ξέρω ότι μέχρι τώρα, στις δύο αυτές κινήσεις, αν και φοβάμαι πιθανή μας απομόνωση, δεν μας βρίσκω πάντως επί της ουσίας λάθος. Επίσης ξέρω ότι, αν και φοβάμαι, πιστεύω (για αυτά τα δυο συγκεκριμένα ζητήματα) πως έχουμε πρώτη φορά μετά από πολύ καιρό, δίκιο.

Αυτό, βέβαια, για να εξηγούμαι, δε σημαίνει ότι στην επόμενη διαπραγμάτευση/ συνάντηση/ σύνοδο/ διάσκεψη θα μου άρεσε να πάει ο βαρουφακης με κρεμασμένο παντελόνι και ορατό το λάστιχο από το σώβρακο. Έχει και η συναίνεση τα όριά της”



Μην χάσετε για κανένα λόγο ... αξίζουν τον κόπο