“Κυριακή 25 Ιανουαρίου 2015. Οι σημαντικότερες εκλογές λένε μετά το τέλος της μεταπολίτευσης. Μπορεί να μη γεννήθηκα στην Ελλάδα, στην Ελλάδα όμως «περπάτησα». Το σπίτι μου, θεωρώ πως είναι εκεί. Είδα και έζησα όλη την ελληνική καταστροφή. Την πονάω την Ελλάδα μου και την κλαίω.
Πραγματικά αν σήμερα ψήφιζα δε ξέρω τι θα μπορούσα να ψηφίσω. Μέχρι και η κοπέλα που μου έφτιαχνε κάποτε τα νύχια, έχει θέσει υποψηφιότητα… Και τώρα τι να πεις… Παρέλαση μαϊντανών.Όσοι όμως ψηφίζετε. Κρατάτε στα χέρια σας κάτι πολύ πιο δυνατό και από μια σφαίρα, από ένα όπλο. «Με τη σφαίρα μπορείς να σκοτώσεις τον εχθρό σου μα με τη ψήφο το μέλλον των παιδιών σου».
Η Ελλάδα μας ανέκαθεν αγαπούσε τους δημαγωγούς, ηγέτες είχε λίγους… Γι’ αυτό άλλωστε και φτάσαμε εδώ που φτάσαμε. Να βιώνουμε τις εικόνες που βλέπαμε κάποτε στα δελτία ειδήσεων, στα ντοκιμαντέρ από χώρες μακρινές… Συντάξεις και μισθοί τσεκουρεμένοι, ανεργία στα ύψη, άστεγοι, ηλικιωμένοι και μικρά παιδιά να ψαχουλεύουν στους κάδους των αχρήστων για ένα κομμάτι ψωμί. Κατά τ’ άλλα λεφτά υπήρχαν…
Σήμερα ψηφίζετε για την Ελλάδα του Πλάτωνα και του Αριστοτέλη. Τη χώρα που γεννήθηκε ο πολιτισμός και σήμερα η ίδια η χώρα κλαίει που σκοτώνει και ξενιτεύει τα ίδια της τα παιδιά. Όλοι, όλων των χρωμάτων απλά υπόσχονται… και η μοναδική υπόσχεση που τηρούν είναι αυτή που ανταλλάζουν με τη τσέπη τους και την κοιλιά τους.
Παρ’ όλη μας την κατάντια η «συγχυσμένη αγέλη» του Λίπμαν δυστυχώς δεν έχει διαλυθεί. Ακόμα υπάρχει. Σήμερα ψηφίζουμε για το κοινό καλό και όχι για το χρώμα. Να θυμάστε πως « η συγχυσμένη αγέλη» άνετα μπορεί να προκαλέσει προβλήματα. Είναι ανήθικο και άπρεπο να τους επιτρέψουμε να κάνουν κάτι τέτοιο. Πρέπει να δαμάσουμε τη συγχυσμένη αγέλη και όχι να επιτρέψουμε σ’ αυτήν να οργιστεί, να μανιάσει και να καταστρέψει πράγματα. Είναι περίπου η ίδια λογική που λέει πως είναι άπρεπο να αφήσουμε ένα τρίχρονο παιδάκι να διασχίσει το δρόμο.
Προσοχή λοιπόν στο τι θα ψηφίσετε… Προσοχή στις υποσχέσεις και στις φρούδες ελπίδες. Με ποιες υποσχέσεις και με ποια χρήματα; Το έχετε σκεφτεί αυτό; Έχετε σκεφτεί πως η Ελλάδα δεν μπορεί με κανέναν πρωθυπουργό και με κανένα κόμμα να αποδεσμευτεί από τα δεσμά και τα πλοκάμια της Τρόικας; Πως είναι δυνατόν να μπορούμε να ξεφύγουμε από μία κατάσταση από την οποία κάποιοι την είχαν συμφωνήσει χρόνια; Πως θα κουρευτεί το χρέος; Με ποια λεφτά; Με τα λεφτά των πολιτών; Θα γίνει το ίδιο δηλαδή που έγινε και στην Κύπρο; Που ένα ανοιξιάτικο βράδυ κάποιοι μπήκαν στους λογαριασμούς μας και τα χρήματα χάθηκαν; Γιατί δεν επιστρέφουνε τα χρήματα που κατασπάραξαν όλα αυτά τα χρόνια αυτά τα κοράκια από το αίμα μας και τις θυσίες μας… Είμαι σίγουρη πως θα φτάσουν και θα περισσέψουν….!!!
Ζητείται ηγέτης λοιπόν… Ανεξαρτήτου χρώματος. Ένας ηγέτης που να μπορεί να ξεκολλήσει τον ελληνικό Τιτανικό από τον πάτο. Να σκεφτεί τους επιβάτες του και όχι τον ίδιο και το πλήρωμα του. Λεφτά δεν υπάρχουνε. Όπως και ηθική. Ζητείτε ηγέτης, με ηθική, για να μπορεί να λάμψει στα μάτια ξανά ελπίδα ...
Καλημέρα ...”
της ΕΛΛΗΣ ΑΥΞΕΝΤΙΟΥ || στο ιστολόγιο του || Μιχάλη Ιγνατίου
