Όλα τα κόμματα εστίασαν την προσοχή τους στο χρέος.
Το χρέος όμως από μόνο του δεν είναι πρόβλημα.
Πρόβλημα γίνεται όταν δεν έχεις εισοδήματα.
Κι ακόμα περισσότερο, όταν διατηρείς ανέπαφο τον μηχανισμό που παράγει χρέος.
Η αλλόκοτη φυλή μας ποτέ δεν κατάφερε να σταματήσει μια τραγωδία πριν να τη βιώσει στη μεγαλύτερη δυνατή έκταση. Θα μπορούσε να είχε αποφύγει και τον εθνικό διχασμό και τη μικρασιατική καταστροφή και τον εμφύλιο για να αναφερθώ στις μεγάλες τραγωδίες μας του προηγούμενου αιώνα. (Διότι θα μπορούσε να είχε αποφύγει και τον Πελοποννησιακό πόλεμο και τη Σικελική εκστρατεία…) Είχε τόσες ευκαιρίες, κάποια στιγμή του δράματος, να πει “ως εδώ”. Και να αρχίσει να φέρεται με σύνεση. Όμως, η σύνεση είναι μια ιδιότητα την οποία ο Έλληνας αποκτάει αφού εξαντλήσει κάθε εκδοχή του παραλογισμού και της ανοησίας.
Ετοιμαζόμαστε να ζήσουμε μια τραγωδία ανάλογων διαστάσεων. Όχι μόνο αν βγει ο ΣΥΡΙΖΑ. Όποιος και να βγει. Στον 6ο χρόνο της κρίσης, μετά από αιματηρές θυσίες και άφατο πόνο, είμαστε σε χειρότερο σημείο από αυτό που ξεκινήσαμε. Κι ο πάτος στο βαρέλι ούτε καν φαίνεται ακόμα…
Όλοι ξέρουμε πού οφείλεται αυτό το μαρτύριο. Όμως, κανένα κόμμα, είτε παλιό είτε καινούργιο, δεν το καταδεικνύει και πολύ περισσότερο δεν προτείνει την μόνη λύση: την εκ βάθρων αναδιοργάνωση του Δημοσίου, των θεσμών και της νομοθεσίας. Ναι, δεν είναι απλό project. Αλλά είναι το μόνο που μπορεί όχι μόνο να μας βγάλει από την κρίση, αλλά να μετατρέψει την Ελλάδα σε πρότυπο ανάπτυξης.
Όλα τα κόμματα με προεξάρχοντα τον ΣΥΡΙΖΑ εστίασαν την προσοχή τους στο χρέος. Το χρέος όμως από μόνο του δεν είναι πρόβλημα. Πρόβλημα γίνεται όταν δεν έχεις εισοδήματα. Κι ακόμα περισσότερο, όταν διατηρείς ανέπαφο τον μηχανισμό που παράγει χρέος. Αυτά που χρωστάμε είναι όντως πολλά για 185 δισ. ΑΕΠ. Αλλά γιατί έχουμε μόνο τόσο λίγο ΑΕΠ; Γιατί η Ολλανδία και η Νότια Κορέα, χώρες μικρότερες της Ελλάδας και πολύ λιγότερο προικισμένες από τη φύση, έχουν 770 δισ. και 1,4 τρισ. αντίστοιχα; Γιατί ο Έλληνας εκτός Ελλάδος μεγαλουργεί, και στη χώρα του πένεται;
Αυτές οι εκλογές θα έχουν ένα μόνο αποτέλεσμα: την ολοκλήρωση της εθνικής τραγωδίας. Η συγκυβέρνηση ΝΔ – ΠΑΣΟΚ, αφού εξαπάτησε και τους Έλληνες και τους δανειστές και δεν έκανε ούτε μισή δομική μεταρρύθμιση, συνεχίζει να εξοντώνει τη μεσαία τάξη, για να μην πειράξει τα άνομα προνόμια του πελατειακού στρατού και των αγαπημένων της συντεχνιών. Μέχρι και την υποχρεωτική εγγραφή στα επιμελητήρια, αυτή που η τρόικα επέμενε να καταργηθεί, επανέφερε ο Γιακουμάτος με πρόσφατο Προεδρικό Διάταγμα. Η αντιπολίτευση προτείνει διεύρυνση του κρατικισμού και πράγματα που κι ένα παιδί καταλαβαίνει ότι είναι αντιφατικά: μείωση της φορολογίας και ταυτόχρονη αύξηση των κρατικών εξόδων! Αίτημα για νέα δανεικά με ταυτόχρονη απαίτηση διαγραφής των παλαιών!
Στην τελευταία πράξη του δράματος θα δούμε την κατάρρευση των πρωταγωνιστών. Δυστυχώς πρώτα θα καταρρεύσει η χώρα. Την Πέμπτη η ΕΚΤ θα αποφασίσει, στην καλύτερη περίπτωση, να μην περιλάβει τα ελληνικά ομόλογα στην ποσοτική χαλάρωση κατά το ποσοστό που είχε προβλεφθεί για την Ελλάδα. Στην χειρότερη, να μην τα συμπεριλάβει καθόλου. Αυτό τοποθετεί ατύπως μεν, ουσιαστικώς δε, τη χώρα εκτός Ευρωζώνης και σφίγγει ακόμα περισσότερο τη θηλειά στη ρευστότητα. Την καυτή πατάτα θα κληθεί να διαχειριστεί ο Τσίπρας, με την τεχνογνωσία του καταληψία του Λυκείου Αμπελοκήπων επικεφαλής ενός ετερόκλητου συνονθυλεύματος αριστεριστών που πέντε μόλις μέρες πριν τις εκλογές αναγνωρίζουν (Δραγασάκης, MEGA) ότι έχουν μπροστά μακρύ δρόμο μέχρι να συμφωνήσουν στους φόρους που πρέπει να επιβάλουν!!!
Αν το Ποτάμι στο ρόλο του μικρομέγαλου προσπαθήσει να συγκυβερνήσει με τον ΣΥΡΙΖΑ, για να τον «νουθετεί», θα εξαχνωθεί σε μερικές μέρες. Οι φιλελεύθεροι που συνεισέφεραν και σε ιδέες και σε στελέχη θα φύγουν τρέχοντας, αντικρύζοντας τον εφιάλτη της συνύπαρξης με Στρατούληδες και Τόλιους. Το πιθανότερο είναι η εντολή να περιφέρεται άκαρπη και να ξαναπάμε σε εκλογές με την αγορά σε κώμα. Αν δεν αρχίσουν τα έκτροπα, όπως λεηλασίες καταστημάτων, ο ΣΥΡΙΖΑ θα βγει αυτοδύναμος. Θα τον ψηφίσουν και οι εχθροί του για να βγει, να σπάσει τα μούτρα του και να τελειώνουμε επιτέλους με τις αριστερίστικες ιδεοληψίες σ’ αυτή τη χώρα. Η συνέχεια, που είναι πολύ πιθανόν να ζήσουμε στους αμέσως επόμενους μήνες, θα κάνει την 6ετία 2009 – 2014 να μοιάζει με γαμήλιο πάρτυ. Οι εισαγωγές θα γίνονται με το σταγονόμετρο καθώς ΗΔΗ οι προμηθευτές των ελληνικών εταιρειών ζητούν προεξόφληση στο σύνολο της αξίας των εμπορευμάτων. Αυτό θα σημάνει ελλείψεις ακόμα και σε βασικά είδη και θα φέρει πανικό στους πολίτες. Την ίδια στιγμή οι Λαφαζάνηδες θα θέλουν να πάρουν τη ρεβάνς των Δεκεμβριανών κρατικοποιώντας τα πάντα και οι κομμουνιστικές συνιστώσες θα πιέζουν για την κατάργηση του στρατού και την αντικατάστασή του από… σώματα ενόπλων εργατών, όπως αυτολεξεί περιγράφουν στα πολιτικά τους μανιφέστα! Η διεθνής αξιοπιστία της χώρας θα έχει πέσει στο απόλυτο μηδέν. Ο Τσίπρας για να φανεί συνεπής στις προεκλογικές του δεσμεύσεις θα προσλάβει τις καθαρίστριες του ΥΠΟΙΚ, τους απολυμένους της ΕΡΤ, τους συμβασιούχους κ.λπ, αλλά δεν θα έχει να τους πληρώσει. Τα φορολογικά έσοδα θα καταρρεύσουν επίσης, καθώς όποιος έχει πέντε δεκάρες θα προσπαθεί να βρει γάλα για το παιδί του. Θα αναγκαστούν να καταφύγουν σε εσωτερικό δανεισμό. Οι δημόσιοι υπάλληλοι θα πληρώνονται με 100 ευρώ μετρητά και 600 ευρώ σε ομόλογα Δημοσίου, με τα οποία βέβαια δεν θα μπορείς να αγοράσεις τίποτε. Όσοι τώρα ζητωκραυγάζουν την Ελπίδα που Έρχεται θα είναι οι πρώτοι που θα κατακλύσουν το Σύνταγμα ζητώντας την κεφαλή του Τσίπρα επί πίνακι. Ο ΣΥΡΙΖΑ θα διαλυθεί σαν πυροτέχνημα.
Μαζί του, θέλω να πιστεύω, θα διαλυθεί και η ΝΔ, απεγκλωβίζοντας τις αρκετές υγιείς μεταρρυθμιστικές φωνές στο εσωτερικό της. Το πολιτικό σκηνικό θα επαναδιαταχθεί. Ίσως τότε, επιτέλους, να δούμε στην Ελλάδα να σχηματίζονται κόμματα με πραγματική ιδεολογική ταυτότητα. Το 2015 δεν θα μας αφήσει να πλήξουμε. Πολύ φοβάμαι, με τον τρόπο που δεν άφησε τους παπούδες μας να πλήξουν, το 1922.
