Επιχειρηματία περίμενε να δείς προκοπή ...

Ανώνυμη τεχνική εταιρεία είχε μηδενικό κύκλο εργασιών για το 2014.
Μοιραία εξυπηρετεί με δυσκολία τις υποχρεώσεις της. Τρώει τις σάρκες της για να τα καταφέρει.
Αλλά κάποτε κι αυτές εξαντλούνται.
Από τις αρχές του χρόνου αγωνιωδώς προσπαθεί να εξασφαλίσει την επιστροφή της υπολειπόμενης προκαταβολής φόρου χρήσης 2012, η οποία κανονικά θα έπρεπε να είχε επιστραφεί από το τέλος του 2013.
116.000 το σχετικό κονδύλι.




Από το καλοκαίρι η εφορία διαβεβαιώνει ότι το θέμα τακτοποιείται και η επιστροφή επίκειται. Μετά ξανά εμπλοκή και καθυστερήσεις λόγω αντικατάστασης του κου Θεοχάρη. Βλέπετε δεν αποφασίζει η ΔΟΥ, αλλά η ΓΓ εσόδων. Τέλη φθινοπώρου στο διάλογο υπεισέρχεται η απειλή περί τακτικού ελέγχου εάν συνεχιστεί η επιμονή διεκδίκησης των χρημάτων. Διεξάγεται ο έλεγχος και … ουδέν μεμπτόν διαπιστώνεται. Ο δρόμος για την επιστροφή ανοίγει.

Μέσα στο Δεκέμβριο (!!!) κάποιος υπάλληλος της ΔΟΥ χρεώνεται την έκδοση του ΤΑΦΕ (ταμειακού φύλου επιστροφής). Στις 29/12 καταθέτει το φάκελο. Η επιχείρηση εκλιπαρεί να ολοκληρωθεί η επιστροφή εντός του έτους, διότι δεν έχει άλλους πόρους για να εξοφλήσει τις ταμειακές της υποχρεώσεις. Δεν έχει καταβάλλει τους μισθούς του προσωπικού της για τους μήνες Νοέμβριο και Δεκέμβριο, ούτε το δώρο Χριστουγέννων, ούτε εξυπηρετεί τις δόσεις του ΕΝΦΙΑ.

Η απάντηση του εφόρου είναι πως τις τελευταίες ημέρες κάθε μήνα δεν προχωρούν σε εκδόσεις ΤΑΦΕ. “Το ζήτημα σας θα μας απασχολήσει εντός του Ιανουαρίου. Αλλά μην τρέφετε προσδοκίες. Δεν υπάρχουν ταμειακά διαθέσιμα. Θα αργήσει η επιστροφή των χρημάτων σας”.

Οι άθλιοι επιχειρηματίες, οι ιδιοκτήτες της επιχείρησης, αυτά τα αισχρά υποκείμενα που στόχο έχουν τη κερδοσκοπία (!!!), εμφανίζονται ανάλγητοι απέναντι στο προσωπικό τους. Το έχουν αφήσει απλήρωτο γιορτιάτικα. Μάλιστα κινδυνεύουν και ποινικά, επειδή η μη έγκαιρη καταβολή του δώρου είναι αδίκημα και διώκεται (τους ενημέρωσε ο λογιστής).

Οι πολιτικοί απατεώνες της νεοδημοκρατικής πασοκαρίας πέτυχαν πρωτογενές πλεόνασμα πάνω στη καμπούρα τους. Πάνω στη καμπούρα των επιχειρήσεων, των επιχειρηματιών και των υπαλλήλων τους. Αδιαφορούν για τη περίπτωση αυτή, που είναι ενδεικτική δεκάδων χιλιάδων παρόμοιων περιπτώσεων. Αδιαφορούν αν αποστερούν δια της βίας τα χρήματα από τους δικαιούχους τους. Φτάνει που με αυτά μπορούν να πληρώνουν εκείνους που θέλουν. Τη ίδια ώρα σήμερα 30/12 πιστώθηκαν οι λογαριασμοί μισθοδοσίας των δημοσίων υπαλλήλων. Με τους μισθούς του Ιανουαρίου !!! Πιστώθηκαν και οι λογαριασμοί των συνταξιούχων. Με τις συντάξεις του Ιανουαρίου κι αυτοί !!! Οι υπάλληλοι της τεχνικής εταιρείας όμως παραμένουν απλήρωτοι για τους προηγούμενους μήνες. Περιμένουν το καθεστώς των πολιτικών απατεώνων της συριζικής πασοκαρίας που θα κλείσει εντελώς την επιχείρηση στην οποία εργάζονται. Βρίσκονται στο προθάλαμο της ανεργίας.

Ποιός είπε πως η ελληνική σοβιετία δεν είναι ένα βαθιά ταξικό κράτος;

Οι δύο αντίπαλοι που θα διεκδικήσουν την εξουσία στις ερχόμενες εκλογές είναι οι λαϊκοδεξιοί κομμουνιστές και οι γνήσιοι κομμουνιστές. Και οι δύο πιστεύουν στο μεγάλο κράτος. Και οι δύο μισούν βαθιά την επιχειρηματικότητα και τις επιχειρήσεις. Κάνουν και θα κάνουν ό,τι περνάει από το χέρι τους για να συνεχιστεί η σίτιση των στρατών κατοχής της χώρας, την ίδια στιγμή που με ικανοποίηση οδηγούν τον ιδιωτικό τομέα στη λαιμητόμο και συνειδητά καταστρέφουν τη χώρα. Οι έλληνες πολίτες διαχωρίζονται σε δύο κατηγορίες. Στους προνομιούχους, τους προστατευμένους από ανεργία και απολύσεις πελάτες, που πληρώνονται πρίν ακόμη εργαστούν και στα μη προνομιούχα υποζύγια, που είναι αδιάφορο αν ζούν ή πεθαίνουν, αρκεί να μπορούν να εξασφαλίζουν τη σίτιση των προνομιούχων.

Η μόνη περίπτωση να αλλάξει η νοοτροπία σε αυτό το τόπο είναι να δούν οι ΔΥ και οι συνταξιούχοι για ένα ή περισσότερους μήνες τους λογαριασμούς τους άδειους από μισθοδοσία. Να πονέσουν όπως πονάει η σκληρά αγωνιζόμενη και δοκιμαζόμενη υγιής επιχειρηματικότητα που σφαδάζει κάτω από τα μαχαίρι του μαφιόζου αναδιανομέα. Διότι αυτό που, αν το κάνει ένας οιοσδήποτε πολίτης, ονομάζεται κλοπή ή ληστεία, τα αρπακτικά του σοβιετικού κράτους το ντύνουν με το μανδύα της θεσμικής νομιμότητας και το ονομάζουν αναδιανομή. Και έχουν το θράσος να το αποκαλούν και “κοινωνική δικαιοσύνη” αυτό το μεσαιωνικό καθεστώς.

Στις προσεχείς εκλογές οι επιχειρηματίες δεν έχουν προτιμησιακά διλήμματα ποιό κόμμα να επιλέξουν ως επόμενη κυβέρνηση. Το ένα ήδη τους γδέρνει, το άλλο υπόσχεται να τους ανασκολωπήσει. Είτε άσπρη η ύαινα, είτε μαύρη, αυτοί αποτελούν τους μόνιμους στόχους της. Αυτούς μισεί, στοχοποιεί, εξοντώνει. Ίσως από ζωώδες ταξικό ένστικτο. Οι σωστοί μη διαπλεκόμενοι επιχειρηματίες δεν έχουν πολιτική έκφραση στην Ελλάδα. Εκτός από τους … κρατικοδίαιτους. Πού όμως είναι καταθλιπτικά υπέρτεροι. Και συνωστίζονται στη ποδιά της εκάστοτε εξουσίας. Γιατί αυτοί τρέφονται με τις σάρκες των άλλων. Συγκροτούν το δικό τους στρατό κατοχής.

Καληνύχτα σοβιετική Ελλάδα …

Περίμενε να δείς προκοπή με περισσότερους συνταξιούχους από εργαζόμενους.
Με 1,2 εκατομμύρια ανέργους να αναζητούν και να πιέζουν για πρόσληψη στο δημόσιο.
Με χιλιάδες φορείς του δημοσίου χωρίς ουσιαστικό αντικείμενο ενασχόλησης.
Περίμενε να δείς ανάκαμψη διώχνοντας κάθε ενδιαφερόμενο επενδυτή, με το ΕΣΠΑ να κατευθύνεται σε διορισμούς συμβασιούχων στο δημόσιο και τους ΟΤΑ.
Και κυρίως χωρίς απόλυση ούτε ενός ΔΥ.
Καληνύχτα συνέλληνες.





Μην χάσετε για κανένα λόγο ... αξίζουν τον κόπο