«Αυτό θα ήταν μια καταστροφή για όλους. Ωστόσο αν γίνει σωστά, η επαναφορά των εθνικών νομισμάτων στην Ευρωζώνη θα μπορούσε να αποτελέσει μια φωτεινή νέα αρχή», εκτιμά ο αρθογράφος.
Ο ίδιος εκτιμά ότι από όλες τις αναταράξεις που ανησυχούν τους διεθνείς επενδυτές – από την υποχώρηση των τιμών του πετρελαίου στην κατάρρευση του ρουβλίου και την επιβράδυνση της κινεζικής οικονομίας – η Ελλάδα είναι αυτή που τους ενοχλεί το λιγότερο.
Όπως σημειώνει, πλέον η Ελλάδα φαίνεται να είναι ένα περιορισμένο και σε μεγάλο βαθμό άνευ σημασίας πρόβλημα, αντίθετα με την ελληνική κρίση του 2011 και του 2012 που έφερε κοντά στην κατάρρευση ολόκληρη την Ευρωζώνη.
Είναι μια ιστορία του χθες, αναφέρει χαρακτηριστικά.
Εκτιμά μάλιστα ότι ορισμένοι θα καλωσόριζαν μια ελληνική έξοδο καθώς θεωρούν πως θα μπορούσε να λειτουργήσει σαν προειδοποίηση προς τα υπόλοιπα μέλη.
Ο αρθογράφος υποστηρίζει ότι η Ελλάδα - όπως και άλλες χώρες της Ευρωζώνης - χρειάζεται επειγόντως να φύγει από το ευρώ, αν και όχι με τον πολιτικά χαώδη τρόπο που θα συνέβαινε στο επεισόδιο μιας εκλογικής νίκης του ΣΥΡΙΖΑ, όπως αναφέρει.
«Να εξαναγκαστεί σε έξοδο μετά από μία μονομερή χρεοκοπία θα ήταν ένα βαθιά καταστρεπτικό αποτέλεσμα», υπογραμμίζει.
Ο Αλέξης Τσίπρας «φαίνεται να θεωρεί ότι μπορεί να περάσει το δικό του απλά απειλώντας να ανατινάξει το ευρώ και πάλι», αναφέρει και προσθέτει: «Δούλεψε στο παρελθόν, άρα θεωρεί ότι μπορεί να δουλέψει και πάλι, εκτιμά. Κάνει λάθος».
«Ο κ. Τσίπρας νομίζει ότι μπορεί να χρεοκοπήσει και να μείνει στο ευρώ, ότι μπορεί, για να το θέσω διαφορετικά, να αποκηρύξει τα χρέη του αλλά και να διατηρήσει την αξία των περιουσιακών του στοιχείων. Δυστυχώς δεν λειτουργεί έτσι», αναφέρει.
Υπογραμμίζει ταυτόχρονα ότι δεν υπάρχει καμία πιθανότητα η Ελλάδα, ή ακόμα και άλλες χώρες της περιφέρειας, να αποπληρώσουν τα χρέη τους. Μόνο οι πιστωτές του Βορρά αρνούνται να δουν αυτή την πραγματικότητα, αναφέρει, προσθέτοντας ότι η υφιστάμενη κατάσταση δεν είναι βιώσιμη.
«Η πρόκληση για τους ηγέτες της Ευρώπης είναι να αναγνωρίσουν τα λάθη τους, να σταματήσουν να μεταχειρίζονται το ευρώ σαν να είναι κάποιος είδος θεού… και να ξεκινήσουν τις διαδικασίες για την επιστροφή στις ελεύθερες συναλλαγματικές ισοτιμίες στα μέρη της Ευρωζώνης που τις χρειάζονται. Διορθώνοντας τις ανισορροπίες στο εμπόριο, το χρέος και την ανταγωνιστικότητα, οι μεταβολές στις συναλλαγματικές ισοτιμίες παρέχουν έναν φυσικό μηχανισμό της αγοράς για αυτό που οι πολιτικοί φαίνεται να μην μπορούν να πετύχουν μέσω των διαπραγματεύσεων και της πολιτικής. Οι προσαρμογές στις ισοτιμίες παρέχουν επίσης αυτόματα τις αναγκαίες απομειώσεις στους πιστωτές».
«Αυτό που χρειάζεται είναι να αναδειχθούν λογικοί, κεντρώοι πολιτικοί που θα είναι προετοιμασμένοι να αρθρώσουν αυτές τις πραγματικότητες, αυτό που ο Keynes χαρακτήρισε μια περίοδο “αδίστακτης αλήθειας”. Με το ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών να έχει επιστρέψει σε πλεόνασμα και με τον πρωτογενή προϋπολογισμό ισοσκελισμένο η Ελλάδα είναι αρκετά ικανή να χρηματοδοτηθεί εσωτερικά. Εφόσον γίνει σωστά και με την υποστήριξη του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, η έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ δεν χρειάζεται να είναι η χαοτική καταστροφή που απειλεί η εκλογή του κ. Τσίπρα αλλά ένα νέο ξεκίνημα για μια οικονομία που έχει οδηγηθεί στα άκρα από τη μεγαλομανία της Ευρώπης. Είναι αυτό μια ρεαλιστική πιθανότητα; Δυστυχώς όχι σύντομα», καταλήγει ο αρθρογράφος ...”
