Αυτό οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στους Σουηδούς Δημοκράτες, οι οποίοι είναι γνωστοί διαμορφωτές στην τωρινή Βουλή. Μια τέτοια πολιτική αναταραχή είναι ξένη προς την συνήθως ήρεμη σουηδική πολιτική σκηνή και ταιριάζει περισσότερο στα τεκταινόμενα στις χώρες της ευρωζώνης που συναντούν δυσκολίες και δεν μπορούν να συμφωνήσουν σε έναν προϋπολογισμό λιτότητας στο μέσον μιας σοβαρής οικονομικής κρίσης.
Ομοίως, στην αρχή του έτους, η κυβέρνηση συνασπισμού της Δανίας αποδυναμώθηκε από την αποχώρηση του Σοσιαλιστικού Λαϊκού Κόμματος (SF), το οποίο δεν συμφωνούσε με την πώληση μέρους της κρατικής ενεργειακής εταιρείας Dong, στην Goldman Sachs. Ωστόσο, το κόμμα δήλωσε ότι θα συνεχίσει να στηρίζει την κυβέρνηση από τα έδρανα της αντιπολίτευσης.
Η κίνηση υποχρέωσε την πρωθυπουργό Helle Thorning-Schmidt στον έβδομο ανασχηματισμό από την ημέρα που ανέλαβε τη θέση, τον Οκτώβριο του 2011.
Οι επόμενες εκλογές είναι προγραμματισμένες να διεξαχθούν τον Σεπτέμβριο του 2015, και δεν θα εκπλαγούμε εάν δούμε το Λαϊκό Κόμμα της Δανίας να γίνει ένας αποτελεσματικός powerbroker -παρόμοιος με το SD στη Σουηδία- ιδιαίτερα από τη στιγμή που έγιναν το μεγαλύτερο κόμμα στις ευρωπαϊκές εκλογές φέτος.
Έχουμε επίσης επισημάνει αρκετές φορές ότι η φιλανδική οικονομία αντιμετωπίζει δυσκολίες και εμφανίζει κάποια από τα χειρότερα επίπεδα ανάπτυξης στην ΕΕ. Ενώ σταθεροποιείται τώρα, δυσκολεύεται να βρει νέους μοχλούς οικονομικής ανάπτυξης μετά από την πτώση της Nokia, του τεχνολογικού κλάδου ευρύτερα και της βιομηχανίας χαρτιού.
Η μακροπρόθεσμη οικονομική δυσπραγία είναι εκπληκτική σε μια χώρα που συνεχώς κατατάσσεται στις υψηλές θέσεις σε ό,τι αφορά την ανταγωνιστικότητα (4η παγκοσμίως σύμφωνα με το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ) και της ευκολίας του επιχειρείν (9η παγκοσμίως σύμφωνα με την Παγκόσμια Τράπεζα) ...”
