“Οι καμπάνες ηχούν χαρμόσυνα από το πρωί ,ημέρα Λαμπρή για την πόλη, συμφωνεί και ο ήλιος που απλόχερα έστειλε το φως του να λαμπρύνει κ αυτός τη μέρα.
Κόσμος πολύς μέσα και έξω από την εκκλησία του πολιούχου της πόλης Άγιου Σπυρίδωνα.Αρχιερείς ,ιερείς με τα πολύχρωμα άμφια τους ,παπαδάκια με αγγελικά πρόσωπα, στρατός, τοπικοί άρχοντες, πολιτικοί με (σκυμμένα τα κεφάλια )όχι από ευλάβεια προφανώς και ο απλός λαός ακλουθούν την εικόνα του Αγίου στη ν καθιερωμένη λιτανεία της ημέρας.
Και όλα αυτά κάτω από το άπλετο και δυνατό φως του Ήλιου που ταυτόχρονα δημιουργεί και έντονες μαύρες σκιές ,λες πως θέλει να δείξει το καλό και το κακό ,τη πίστη και την υποκρισία.
Όλα αυτά δε με άφησαν ασυγκίνητο και μετά από μακρά αποχή πήρα τη μηχανή μου και συμμετείχα και εγώ στη στη γιορτή της πόλης … και γυρίσα πίσω στο σπιτικό μου όπου με περίμενε ανυπόμονα η σκυλίτσα μου με ένα μεγάλο ερώτημα .
Τελικά που βρίσκομαι εγώ στο φως ή στο σκοτάδι στη πίστη ή στην υποκρισία .(Και έβαλα τα γυαλιά ηλίου πολύ δύσκολο το φως ….)
ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ”
