Το πιο χαρακτηριστικό αλλά και ανησυχητικό είναι η εκρηκτική άνοδος κατά 94 μβ του τριετούς ομολόγου, το οποίο στο 7.4% ξεπερνά το πενταετές.
Στη θεωρία, η αναστροφή της καμπύλης απόδοσης του χρέους (δηλαδή, η υψηλότερη απόδοση ομολόγων συντομότερης ωρίμανσης) είναι προάγγελος κατάρρευσης.
Θεωρία που δυστυχώς έχει επιβεβαιωθεί στην πράξη.
Ανεξαρτήτως της κατάληξης της πολιτικής μανούβρας, έχει αποδειχθεί το αδύναμο της μέχρι τώρα εξόδου στις αγορές.
Δηλαδή, ακόμη και εάν όλα πανε δεξιά με τον σαμαροβενιζελικό εκβιασμό, θα πάρει πολλούς μήνες - με άγρια μέτρα - για να αποκτήσει ευλόγως πρόσβαση στις αγορές χρέους η χώρα.
Μέχρι τότε, ή βραχυχρόνιος δανεισμός από τις ανακεφαλαιοποιημένες τράπεζες (άρα αντι παροχής, άντληση ρευστότητας από την οικονομία αλλά και μείωση της εσωτερικής δημιουργίας κεφαλαίου, στην οποία βασίστηκαν τα σενάρια ικανοποίησης των κεφαλαιακών αναγκών) ή ενεργοποίηση της, κατά τα άλλα αχρείαστης, γραμμής πίστωσης.
Οι αγορές θα ανακάμψουν σε κάποιο βαθμό σύντομα.
Το μήνυμα όμως είναι καθαρό: πήλινα τα πόδια!
Τα παρελκόμενα του μηνύματος είναι, ακόμη αυστηρότερη πειθαρχία (να το πω κομψά), για απροσδιόριστο χρονικό ορίζοντα.
Αυτή τη φορά με επιλογή των βουλευτών που θα εκλέξουν πρόεδρο ή των εκλογέων που θα ψηφίσουν τέλος Ιανουαρίου ...”
