Πολιτικός μίας άλλης, μακρινής εποχής

“Η υπόσχεση του κ. Σαμαρά για “δωρεάν wi-fi για όλους, σε όλη την Ελλάδα” που δόθηκε πριν ακριβώς ένα χρόνο (σε συνέντευξή του προς τον κ. Πρετεντέρη), προσφέρεται βεβαίως για να κάνουμε πλάκα και χαβαλέ.

Όμως, στη σοβαρή της διάσταση, συνιστά την επιτομή του πολιτικού προβλήματος στην Ελλάδα.




Ο κ. Σαμαράς αρέσκεται στο να υπόσχεται.
Υπόσχεται συνταγματική αναθεώρηση.
Υπόσχεται διαχωρισμό μεταξύ της νομοθετικής και της εκτελεστικής εξουσίας.
Υπόσχεται μείωση των φόρων.
Αύξηση των συντάξεων.
Ένας ατελείωτος κατάλογος υποσχέσεων.
Ίσως να υπόσχεται με καλές προθέσεις.
Όμως, αποδεικνύεται ότι αδυνατεί να πραγματοποιήσει τις υποσχέσεις του. Παράλληλα όμως, του λείπει το πολιτικό θάρρος και η αξιοπρέπεια να βγει και να κάνει αυτοκριτική.
Να ζητήσει συγνώμη.
Αντ' αυτού, πραγματοποιεί νέες υποσχέσεις.
Και συνεχίζει να εμπαίζει τη νοημοσύνη μας.
Ο κ. Σαμαράς μεταφέρει στο σήμερα, όλη την πολιτική κακοδαιμονία του παρελθόντος.
Συμπεριφέρεται ωσάν να απευθύνεται σε άτομα χαμηλής νοημοσύνης.
Και κρατά για τον εαυτό του το δικαίωμα του αλάνθαστου.
Θυμίζει τον πολιτικό του 19ου αιώνα. Ο οποίος απευθύνεται σε πολίτες (πελάτες) του 19ου αιώνα.
Δεν έχει καταλάβει ότι οι καιροί έχουν αλλάξει;
Δε γνωρίζει, ή δεν του έχουν πει πως, ο κάθε ένας έχει σήμερα τη δυνατότητα να ανατρέξει εύκολα σε παλαιότερες δηλώσεις του;
Δε νοιώθει ότι εξακολουθώντας τις ίδιες πρακτικές τελικά, αυτός και η παράταξή του είναι που χάνουν;
Οι πολίτες θέλουμε έναν Πρωθυπουργό που δε θα είναι απόμακρος.
Που δε θα είναι αλάνθαστος.
Που θα κάνει λάθη, αλλά θα νοιώθει την ανάγκη να ζητήσει συγνώμη γι' αυτά, που θα εξηγεί τί δεν πήγε καλά και θα προσπαθεί να το διορθώσει.
Οι πολίτες θέλουμε λιγότερες υποσχέσεις.
Οι οποίες όμως θα γίνονται πράξεις.
Ο κ. Σαμαράς είναι πολιτικός μίας άλλης, μακρινής εποχής.
Εντελώς αναξιόπιστος.
Χωρίς να έχει κάτι να μας προσφέρει.
Βεβαίως, το πρόβλημα δεν είναι μόνον ο κ. Σαμαράς.
Είναι όλοι οι “Σαμαράδες” επαγγελματίες της πολιτικής.
Αυτοί είναι από τους οποίους θα πρέπει να απαλλαγούμε...”


Γιάννης Σιάτρας