“Είναι μερικά πράγματα που τα γνωρίζουν όλοι και όταν βγαίνουν παριστάνουν τους έκπληκτους "σαν να τους έχει πέσει το σαγόνι".
Οι πάντες λοιπόν γνώριζαν ότι το Λουξεμβούργο, έχει δημιουργήσει μια βιομηχανία ειδικών φορολογικών συμφωνιών που επέτρεπε την (νόμιμη, αφού έφτιαχνε προς τούτο ειδικούς νόμους) φοροαποφυγή μεγάλων εταιριών.
Δεν ήταν θέμα χαμηλής φορολογίας για την προσέλκυση παραγωγικών μονάδων -πρακτική της οποίας είμαι φανατικός υποστηρικτής- αλλά φοροαποφυγής με λογιστικά εργαλεία.
Με την πολιτική ευθύνη βεβαίως του νυν Προέδρου της Επιτροπής και "αιώνιου" πρωθυπουργού του Λουξεμβούργου κ. Γιούνκερ. Τώρα οι διάφοροι υπουργοί Οικονομικών εμφανίζονται να αποδοκιμάζουν (με πρωτοφανή ηπιότητα όμως οι περισσότεροι), αυτές τις πρακτικές. Χωρίς βεβαίως να είναι διατεθειμένοι να κάνουν κάτι για αυτό. Το αποτέλεσμα είναι ότι εμπεδώνουν στην ευρωπαϊκή κοινή γνώμη την εικόνα ότι οι Ευρωπαϊκοί θεσμοί λειτουργούν με διπλά στάνταρντ και υπέρ μιας κλειστής ομάδας οικονομικά και πολιτικά ισχυρών.
Οι πρακτικές αυτές ...
και τα ανάλογα που γίνονται σε ό,τι αφορά τη διαφθορά για τα οποία έχω κάνει ειδική έκθεση στο ευρωκοινοβούλιο
... τροφοδοτούν τον ευρωσκεπτικισμό και τον εξτρεμισμό και αφήνουν το έδαφος σε κάθε είδους ακραίες πολιτικές δυνάμεις να αναπτυχθούν στην Ευρώπη.
Επιπροσθέτως κουκουλώνοντας τα προβλήματα (οι πολύ μεγάλοι αποφεύγουν "νομίμως" τους παλαβούς φορολογικούς συντελεστές, οι πολύ μικροί κάνουν κλασική φοροδιαφυγή και μένουν να τους πληρώνουν οι εντιμότεροι και παραγωγικότεροι που βρίσκονται στη μέση και δεν ξέρουν από που τους έρχεται), καταδικάζουν την Ευρώπη στο σύνολό της σε παρακμή.
Η Ευρώπη δεν μπορεί να προχωρήσει αν δεν αποφασίσει το δίκό της "βαθύ κράτος" να μεταρρυθμιστεί.Όχι με επαναστατικές γυμναστικές, αλλά με θεσμικές αλλαγές.
Όπως για παράδειγμα η πρόταση της Transparency International "να τερματιστεί η μυστικότητα των corporate tax deals" και να υποχρεωθούν οι εταιρίες να δημοσιοποιούν λεπτομέρειες των φορολογικών τους υποχρεώσεων σε κάθε χώρα στην οποία λειτουργούν.Ή δεύτερο παράδειγμα με τη θέσπιση ισχυρού Ευρωπαίου Εισαγγελέα που θα εξασφαλίζει ότι κανείς ολιγάρχης δεν θα μένει στο απυρόβλητο αν παρανομεί και λεηλατεί τη χώρα του, επειδή έχει τη δύναμη να εξαγοράσει το πολιτικο-δικαστικό σύστημα στη χώρα στην οποία δραστηριοποιείται.
Αυτό είναι και το νόημα της εισήγησής που θα κάνω αύριο στο πανευρωπαϊκό συνέδριο του Ευρωπαϊκού Φεντεραλιστικού Κόμματος που γίνεται φέτος στην Αθήνα (στην Ελλάδα συνεργάζονται με τη Δράση).
Ότι η Ευρώπη για να προχωρήσει πρέπει να μεταρρυθμίσει το δικό της βαθύ κράτος.
Κάτι για το οποίο για να είμαι ειλικρινής δεν είμαι ιδιαίτερα αισιόδοξος.
Εδώ δεν κατάφερε (ή δεν πολυθέλησε) να μεταρρυθμίσει ουσιαστικά ούτε το δικό μας που είναι ακραίο παράδειγμα κακοδιαχείρισης ...”
