Η υπόθεση Στύλιου κορυφή του παγόβουνου της πολιτικής κουλτούρας
“Η αδυναμία διαλόγου, η εκτόξευση χαρακτηρισμών στη θέση των επιχειρημάτων, ο εντυπωσιασμός, οι ακραίες εκφράσεις, η ανυπαρξία μελέτης και σοβαρής προετοιμασίας, η αδιαφορία για τους αριθμούς και την πραγματικότητα είναι μερικά από τα χαρακτηριστικά της πολιτικής κουλτούρας που κυριαρχεί στη χώρα μας τις τελευταίες δεκαετίες που έχω προσωπική εμπειρία των πολιτικων πραγμάτων.
Θυμάμαι όταν ήμουν πολύ νεώτερος και παρακολουθούσα τις κυβερνητικές λειτουργίες εκ των έσω με τεχνοκρατική τότε ιδιότητα (έχοντας άριστο πτυχίο οικονομικών, MBA με ειδίκευση στο marketing, επαγγελματική εμπειρία στην επικοινωνία και μεταπτυχιακό δίπλωμα στις δημοσκοπήσεις δούλευα τότε στον πολιτικό σχεδιασμό της κυβέρνησης), είχα μείνει έκπληκτος από το γεγονός ότι υπήρχαν κυβερνητικές συσκέψεις στις οποίες δεν γίνονταν ούτε καν τα αυτονόητα (πρακτικά και to do list).
Καθώς περνούσαν τα χρόνια (με κάποιες εξαιρέσεις), τίποτε δεν άλλαξε, απλώς η ακρότητα της αντιπαράθεσης και η αδιαφορία για την ουσία και την πραγματικότητα χειροτέρευαν.
Το αποτέλεσμα ήταν ότι διαμορφώθηκε ένα πολιτικό οικοσύστημα που -αθορυβα και αποτελεσματικά- εξοβελίζει όποιους δεν προσαρμόζονται στην κουλτούρα αυτή.
Μην σας μπερδεύει δε ότι ο Στύλιος εξαναγκάστηκε σε παραίτηση (απλώς γιατί η ακρότητα που εξέφρασε ήταν εκτός γραμμής, αν ήταν εντός γραμμής δεν θα πάθαινε τίποτε και δεν είμαι καν βέβαιος αν στην κάλπη το επεισόδιο αυτό θα του κάνει κακό).
Η ουσία είναι ότι από κορυφής μέχρις ονύχων αυτή είναι η κυρίαρχη πολιτική κουλτούρα.
Και βέβαια όσο τα ΜΜΕ την αναδεικνύουν από πλευράς αναγνωρισιμότητας και ο κόσμος την επιβραβεύει στην σταυροδοσία και την κομματική επικλογή τίποτε δεν θα αλλάξει επί της ουσίας στη χώρα.
Απλώς κάθε τόσο θα μας κάθεται στο κεφάλι κάποια τρόικα ως συνέπεια όσων παράγει αυτή η κυρίαρχη κουλτούρα.