Κοιμόμαστε κι η τύχη μας δουλεύει

Με βάση τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ "νέα μεγάλη μείωση 5,1% σημείωσε η βιομηχανική παραγωγή στη χώρα τον Σεπτέμβριο εφέτος, ενώ ειδικά η παραγωγή των μεταποιητικών βιομηχανιών μειώθηκε κατά 2,1%.

Σημειώνεται, ότι τον Σεπτέμβριο πέρυσι, είχε καταγραφεί πτώση της βιομηχανικής παραγωγής κατά 3,2%.




Εξάλλου, ο μέσος δείκτης βιομηχανικής παραγωγής, σημείωσε πτώση 3,4% το 9μηνο εφέτος, έναντι μείωσης 2,7% που σημειώθηκε το 9μηνο πέρυσι." πηγή
http://www.kathimerini.gr/…/elstat-meiwsh-51-sthn-viomhxani…
_____________________________________

Υπάρχει κάτι που δεν καταλαβαίνουμε; Η απώλεια ανταγωνιστικότητας (και συνεπώς παραγωγής, άρα θέσεων εργασίας και αμοιβών) της Ελληνικής οικονομίας συνεχίζεται.

Να πουμε τα πράγματα με το όνομά τους:

όσο δεν μειώνεται το διπλό βάρος στην παραγωγική διαδικασία από το υψηλό κόστος και την ταυτόχρονη ανεπάρκεια των αναγκαίων κρατικών υπηρεσιών σε κάθε κρίσιμο τομέα (Δικαιοσύνη, Ασφάλεια, Παιδεία, 'Ερευνα, Υγεία, Υποδομές και Δίκτυα),

όσο διατηρούνται πρόσοδοι κάθε είδους που επιβαρύνουν την παραγωγική διαδικασία προς όφελος μεγάλων κατηγοριών μη παραγωγικών πολιτών μεταφέροντας πολύτιμους πόρους από την παραγωγή στην άκοπη κατανάλωση και δημιουργώντας αντίστοιχα πρότυπα συμπεριφοράς,

κι όσο η κρατική πολιτική με τις πράξεις και παραλείψεις της επιτρέπει, συντηρεί και ενισχύει κρατικά και ιδιωτικά μονοπώλια και ολιγοπώλια εις βάρος των νεοεισερχόμενων στις αγορές (δηλαδή των καινοτόμων επιχειρήσεων και των ανέργων),

τόσο διέξοδος δεν θα υπάρχει.

Κι η μόνη λύση για να διατηρηθεί η ισορροπία θα είναι η περαιτέρω μείωση της αμοιβής της εργασίας. Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Τον ομαλό ή τον βίαιο.

Διαλέγετε και παίρνετε.