“Πέντε θανατηφόρα τροχαία μου ήρθαν στο νου, μέσα σε δύο λεπτά στο τμήμα το κάθετου άξονα Ορεστιάδας – Διδυμοτείχου. Στο κατασκευασμένο – παραδομένο (χωρίς κορδέλα).
Αναφέρομαι σε θανατηφόρα των τελευταίων ετών και προφανώς κάποια μου διαφεύγουν, αυτή την ώρα.
Τα υλικών ζημιών δεν τα μετράω.
Κι όμως, ο δρόμος έχει παραδοθεί.
Πρόσφατα έθεσαν σε λειτουργία και τα ραντάρ.
Τροχαία θανατηφόρα, έχουν γίνει και στο ολοκληρωμένο τμήμα Ορεστιάδα – Ορμένιο.
Θάνατοι και ατυχήματα συμβαίνουν παντού.
Ακόμη και στην Εγνατία.
Υπάρχει όμως μία μεγάλη διαφορά στους τύπους και στις αιτίες.
Σ
τον κάθετο άξονα του Έβρου, στα δυστυχήματα, συνήθως εμπλέκονται περισσότεροι από έναν οδηγό.
Σε πολλά η σύγκρουση είναι μετωπική. Δηλαδή κάποιος πέρασε στο αντίθετο ρεύμα.
Όταν κατασκευάζονταν ο δρόμος, κρίθηκε, ότι πρέπει να έχει μία λωρίδα προς κάθε κατεύθυνση, χωρίς προστατευτική μπάρα στη μέση (το χαρακτηρίζουν εθνική οδό).
Αντίθετα, άλλοι άξονες, όπως αυτός των Σερρών – Προμαχώνα, έχει δύο λωρίδες ανά κατεύθυνση και μπάρα στη μέση (αυτοκινητόδρομος).
Και ο κάθετος άξονας του Έβρου και των Σερρών, οδηγούν στα σύνορα της Βουλγαρίας.
Και τους δύο διασχίζουν φορτηγά και χιλιάδες οχήματα.
Δε θα μπω στη λογική, εκεί έδωσαν περισσότερα κι εδώ λιγότερα.
Απλά θα επισημάνω, ότι εμείς κάποτε τους είπαμε κι ευχαριστώ για ένα δρόμο που ακόμη δεν έχει τελειώσει ...”
