Τι συνέβη στην οικονομία το 2014 και δεν ακούστηκε στις ειδήσεις;

“Γιατί η τρόικα δεν υποχωρεί για το δημοσιονομικό κενό;
Αν ακούσετε τα κυβερνητικά στελέχη δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα και έχουμε απλώς παράλογους γραφειοκράτες.


Αν διαβάσετε κάτι αναλυτές μεγάλων ελληνικών τραπεζών (από αυτούς που προβλέπουν ανάκαμψη κάθε έξι μήνες εδώ και πέντε χρόνια) όλα πηγαίνουν περίφημα και το μόνο πρόβήμα είναι ότι οι ξένοι δεν καταλαβαίνουν το μεγαλείο των εκάστοτε κυβερνητικλών πολιτικών που είναι όλες σωστές...
Αν ακούσετε τα ΜΜΕ θα βρείτε μια παραλλαγή όλων αυτών μαζί με μπόλικο Συριαζαϊκό αντιμνημονιακό λαικισμό.
Τι δεν θα μάθετε πουθενά αλλού.
Ότι η χώρα το 2014 παρήγαγε σε ευρώ (ΑΕΠ σε τρέχουσες τιμές) 3,5 δις λιγότερα απ' ότι το 2013.
Το ΑΕΠ έπεσε στα 178,9 δισ από 182,4 το 2013.
Η πτώση αυτή του ΑΕΠ σε τρέχουσες τιμές κατά 2% συνοδεύτηκε από ακόμα μεγαλύτερο αποπληθωρισμό (-2,5%).
Γι αυτό και εμφανίζεται στα στοιχεία "ανάπτυξη" -τρομάρα μας-.
Τα έσοδα όμως και οι δαπάνες του προυπολογισμού (μισθοί, συντάξεις, επιδόματα, τόκοι κ.λπ.), είναι σε τρέχοντα ευρώ.
Τα 3,5 δις μείωση ΑΕΠ σημαίνουν 1,1 δις λιγότερα έσοδα (πρόσθετο δημοσιονομικό κενό), το οποίο μεταφέρεται και στα επόμενα χρόνια.
Γιατί η κυβέρνηση είχε προβλέψει για το 2014 ΑΕΠ 4 δις μεγαλύτερο και αποπληθωριστή μόλις -0,5%.
Το πρόβλημα είναι προφανώς αντικειμενικό και οφείλεται στην πτώση των επενδύσεων (οι μικρότερες του κόσμου ως ποσοστό του ΑΕΠ πλήρης απόδειξη της απόλυτης αποτυχίας της κυβέρνησης στον πιο κρίσιμο τομέα) και στις εξαγωγές αγαθών.
Η αιτία υπερφορολόγηση, κράτος πελατειακό που δεν έχει αλλάξει και επιβιώνει καταστρέφοντας τον ιδιωτικό τομέα.
Ο τουρισμός που πήγε καλά βεβαίως δεν έφτανε.
Αν υπήρχε μεταρρυθμιστική κυβέρνηση που να εφάρμοζε μια πολιτική υπέρ του ιδιωτικού τομέα η οικονομία θα είχε προ πολλού ανακάμψει και μάλιστα ταχύτατα, όπως συμβαίνει στην Ιρλανδία.
Αντ' αυτού πάμε στο βράχο ...
Αυτά για να γνωρίζετε τι συμβαίνει.”

Υ.Γ. Τεχνικά η ανάπτυξη με αποπληθωρισμό είναι εφικτή, συνέβαινε στην αμερικανική οικονομία στο 19ο αιώνα, ιδίως όταν η καινοτομία έριχνε τις τιμές σε διάφορα αγαθά. Με τη δική μας περίπτωση καμία σχέση. Όταν ο αποπληθωρισμός συμβαίνει σε μια υπερχρεωμένη οικονομία σε βάζει όλο και πιο βαθιά στην τρύπα της υπερχρέωσης και ανατρέπει το βασικό σχεδιασμό του συγκεκριμένου ελληνικού προγράμματος, που δίνει προτεραιότητα στην δημοσιονομική εξυγίανση. Κοινώς αποτυχία για όλους τους εμπλεκόμενους –κυβέρνηση και τρόικα- που την πληρώνει ακριβά για άλλη μια φορά ο ελληνικός λαός.