“Το πρώτο Σάββατο του Οκτώβρη, λοιπόν, γύρω στο μεσημεράκι, βρέθηκα κι εγώ να τριγυρνώ στους διαδρόμους της υπαίθριας αγοράς, χαρμάνι πολιτισμών και εποχών, που λειτουργεί από το 1977 δίπλα στην μεγαλύτερη και πιο διάσημη αγορά της Βιέννης, το «Naschmarkt», με ελληνοαυστριακή συντροφιά και «χαμένη» για ακόμη μια φορά μεταξύ παρελθόντος και παρόντος ...”
