Όχι, κύριοι! Δεν κάνατε τίποτα!

““Τρεις το λάδι, τρεις το ξύδι, πόσο το λαδόξυδο;”…
Τόσο!
Εντάξει.
Με τις ρυθμίσεις, ας πούμε, εντάξει.
Να πληρώσουν όσοι χρωστάνε στο κράτος, στις τράπεζες, σε 72 ή σε 100 ή σε 120 δόσεις, τι το περάσαμε εδώ…
Άιντε – άιντε;




Όμως, ρε καλόπαιδα, θα πείτε και σ” εμάς που μπερδευόμαστε κάπως, από πού θα βγάλει λεφτά ο επαγγελματίας για να πληρώσει τις φορολογικές, τις ασφαλιστικές και τις δανειακές του υποχρεώσεις;
Μπορεί να βγάζει ακόμα το ψωμί που τρώει, όμως δεν περισσεύει τίποτα για να πληρώσει τα χρέη του.
Και γι” αυτό… πώς να το κάνουμε… ΔΕΝ φταίει αυτός.
Έπεσε ο ουρανός στο κεφάλι του, γύρισε ο κόσμος ανάποδα.
Να το αγνοήσουμε αυτό;
Να κάνουμε ότι δεν το ξέρουμε;
Τι φταίει ο μαγαζάτορας της γειτονιάς μου αν κατέρρευσε η Lehman Brothers τον Σεπτέμβριο του 2008 και παρέσυρε την Ευρώπη ολόκληρη, αρχίζοντας το ξήλωμά του ευρώ από την Ελλάδα;
Να το πούμε ακόμα πιο απλά: Κάνατε μήπως κάτι για την Αγορά;
Πέρασαν έξι ολόκληρα χρόνια από τότε, ρωτάμε λοιπόν, κάνατε κάτι για να ξαναρχίσουν οι συναλλαγές στην παγωμένη Αγορά, να κινηθεί χρήμα, να πάρει ο καθένας ό,τι επιμερίζεται στην δική του εργασία, να πληρώσει κι αυτός τα χρέη του;
Όχι, κύριοι! Δεν κάνατε τίποτα!
Μόνο να ζητάτε ξέρετε από τους οφειλέτες.
Να τους κουνάτε το δάχτυλο και να τους σπάτε τα νεύρα μεσημεριάτικα με τις γκαιμπελικές “τηλεφωνικές”.
Καταργήσατε την προσωποκράτηση για χρέη στο Δημόσιο, όχι γιατί σας έπιασε το ενδιαφέρον, αλλά γιατί δεν είχατε πού να βολέψετε τόσους φυλακισμένους!
Αναστέλλετε συνεχώς τους πλειστηριασμούς, όχι βέβαια από καλή καρδιά, αλλά γιατί καταποντίστηκαν οι αξίες των ακινήτων, δεν αγοράζουν πια ούτε καν τα “κοράκια”, όλοι ξέρουμε τι σημαίνει αυτό…
Πού το πάτε;
Κάποιοι αφελείς ανάμεσά μας λένε να φύγετε σεις, να έρθουν οι άλλοι, για να δούμε άσπρη μέρα οι πολίτες, εμείς όμως “δε μασάμε”, ξέρουμε ότι κι οι άλλοι να έρθουν, τα ίδια θα κάνουν ή, μάλλον, τα ίδια ΔΕΝ θα κάνουν, μπορεί και χειρότερα, οπότε ρωτάμε και τους “300” μαζί, δε ρωτάμε μόνο εκείνους που κυβερνούν, αλλά κι εκείνους που θέλουν να κυβερνήσουν: Πού το πάτε ρε;
Πείτε μας εδώ και τώρα, συγκεκριμένα, τι θα κάνετε για την Αγορά, για την μικρή επιχείρηση, η οποία καλείται να λύσει το πρόβλημα της τρομοκρατικής ανεργίας με πρόσληψη εργαζομένων, αφήστε τα παχιά λόγια για τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και το ’65, αφήστε τις παπαριές για “κυβέρνηση με προοδευτικό πρόσημο”, αφήστε τις ονειρώξεις για την “κυβερνώσα αριστερά”, χεστήκαμε, πείτε μας εδώ και τώρα, πρακτικά, τι θα κάνετε για την μικρή και τη μικρομεσαία επιχείρηση, από την οποία ζητάτε να πληρώσει (έστω με ρυθμίσεις) τα φορολογικά, τα ασφαλιστικά και τα τραπεζικά της χρέη.
Να σας βρίσουμε μαζί και τους “300” δεν το επιτρέπει η παιδεία μας, οπότε, να ρίξουμε “μαύρο” είναι μάλλον η μοναδική επιλογή που έχουμε απέναντι στη συνείδησή μας.
Μπας και ξυπνήσετε, τούβλα!...”