“Η διήμερη κατρακύλα του χρηματιστηρίου και η επάνοδος των spreads σχεδόν στα επίπεδα του 2011 δεν προβληματίζουν μόνον, τεράστιο τρόμο προκαλούν, καθώς προβάλλει υπαρκτός ο κίνδυνος ενός τραγικού πισωγυρίσματος με δραματικές συνέπειες σε ολόκληρη την κοινωνία.
Το κλίμα της ακραίας πολιτικής πόλωσης, η χωρίς αρχές έφοδος για την κατάληψη της εξουσίας, η πλειοδοσία σε παροχές, ο εκβιασμός εκλογών με επαναφορά στον δημόσιο λόγο της ελληνικής μαγκιάς δεν δηλητηριάζουν μόνο την πολτική ατμόσφαιρα, αποσταθεροποιούν και τις προοπτικές της οικονομίας.
Το κύριο όλων είναι ότι εγκαθιστούν πολιτική αβεβαιότητα, ότι δηλαδή χειρότερο χρειαζοταν αυτή την περίοδο η οικονομία, που ετοιμάζει την απεμπλοκή της από το μνημόνιο και την αυτοχρηματοδότησή της από πόρους που εξοικονομούνται με τις αιματηρές θυσίες του ελληνικού λαού.Τα αποτελέσματα αυτής της πολιτικής αβεβαιότητας άρχισαν ήδη να διαφαίνονται: Ξένα κεφάλαια εκατομμυρίων ευρώ έφυγαν άρον άρον από το Χρηματιστήριο και από τα ελληνικά ομόλογα. Η μεν κεφαλαιαγορά έχασε περίπου 14% από την αξία της, ενώ το επιτόκιο των ομολόγων σκαρφάλωσε κοντά στο 8%, απαγορευτικό για οποιαδήποτε σκέψη δανεισμού προσώρας.
Ολες οι θετικές εξελίξεις των τελευταίων μηνών (μείωση δανειακών επιτοκίων, αναγνώριση από τους δανειστές μας, αλλά και από τους διεθνείς οίκους αξιολόγησης της προόδου που έχουμε σημειώσει), εξαερώθηκαν μέσα σε δυο τρεις ημέρες. Και αυτό λόγω της πολιτικής ανασφάλειας που επικρατεί.Με άλλα λόγια, ανοήτως, επιπόλαια και εγκληματικώς προσδοκώντας σε κομματικά οφέλη υπονομεύσαμε για άλλη μια φορά το συλλογικό μας μέλλον.
Ηδη, η Ελλάδα επανέρχεται στα πρωτοσέλιδα του ξένου τύπου μετά από πολλούς μήνες. Και αυτή τη φορά αρνητικά. Κινδυνεύουμε πάλι να μπούμε στο κάδρο των επικρίσεων και της συζήτησης της μιζέριας.Δεν παραβλέπουμε ότι οι διαχειριστές διεθνών κεφαλαίων εξυπηρετούν και τις δικές τους σκοπιμότητες, ούτε παραβλέπουμε την υστεροβουλία ορισμένων ευρωπαίκών ηγεσιών, που αναβάλλουν τη ρύθμιση του χρέους ή θέττουν όρους και προϋποθέσεις για την απεμπλοκή μας από το μνημόνιο.
Ωστόσο, όλα τούτα θα ήταν άλλης τάξεως ζητήματα εάν η ελληνική οικονομία δεν αποκτούσε αιφνιδίως πολιτικό ρίσκο και δεν εκινείτο πάλι σε κλίμα αβεβαιότητας.Η ελληνική οικονομία είναι προφανές ότι δεν αντέχει τέτοιες περιπέτειες στους τέσσερις εναπομείναντες μήνες έως την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας.
Είναι αμφίβολο εάν αντέχει και μια ενδεχόμενη προεκλογική περίοδο εάν δεν ευοδωθεί η εκλογή με 180 αναγκαίες ψήφους.Δια τούτο εθνική επιταγή είναι να επικρατήσει η φωνή της λογικής και της σύνεσης.
Το κακό να σταματήσει εδώ.Το επόμενο βήμα θα είναι η καταστροφή ...”
