“Πριν 15 μέρες έγραφα ότι: «στρεφόμενοι υπό τις συνθήκες αυτές στις αγορές για το σύνολο της χρηματοδότησής μας βάζουμε μια θηλιά στο λαιμό μας, που κάποιοι την πουλάνε για γραβάτα...». Δυστυχώς η πρόβλεψη αυτή επαληθεύτηκε νωρίτερα απ’ ό,τι και ο ίδιος φανταζόμουν. Η ουσία είναι ότι ο μύθος που με επιμέλεια κατασκεύασαν κυβέρνηση και αντιπολίτευση «ότι για τα δεινά μας φταίνε τα μνημόνια και ότι η σωτηρία της χώρας βρίσκεται στην έξοδο από αυτά», καταρρέει όποτε καλείται να συναντήσει την πραγματικότητα.
Όσο το πολιτικό μας σύστημα -για ιδιοτελείς λόγους- επιλέγει να πουλάει το μύθο και να αποκρύπτει από τον κόσμο την αλήθεια, η χώρα δεν θα δει άσπρη μέρα.
Ο λόγος είναι απλός. Λέγοντας το πολιτικό σύστημα ψέματα στον κόσμο όχι μόνο δένεται από μόνο του πισθάγκωνα σε σχέση με την πολιτική που πρέπει να πράγματι να εφαρμοστεί, αλλά και πείθεται το ίδιο και η κάθε είδους ελληνική «ελίτ» (τα εισαγωγικά απολύτως απαραίτητα), ότι το πρόβλημα της χώρας είναι οι δανειστές της. Τα λάθη που έχουν κάνει Ευρωπαίοι και τρόικα τα έχω έγκαιρα και με ένταση επισημάνει, είναι όμως τα αντίθετα από αυτά που συνήθως τους καταλογίζονται (ανέχθηκαν δηλαδή πολύ λιγότερες από τις ελάχιστες αναγκαίες μεταρρυθμίσεις) και σε κάθε περίπτωση είναι περιφερειακά σε σχέση με τα βασικά προβλήματα της ελληνικής οικονομίας. Ότι δηλαδή έχουμε -με συντριπτικά δική μας ευθύνη- μια καταχρεωμένη χώρα, που δεν επενδύει (το 2013 είχαμε τις χαμηλότερες επενδύσεις στον κόσμο), δεν παράγει και δεν εξάγει αντίστοιχα με το επίπεδο ζωής στο οποίο έχουμε ζήσει ως τώρα, εξ αιτίας ενός απολύτως δυσλειτουργικού κράτους (και πολιτικού συστήματος), που είναι κατά πολύ μεγαλύτερο των δυνατοτήτων που έχει η σημερινή ιδιωτική οικονομία να χρηματοδοτήσει.
Αντί να επικεντρωθούν στη λύση αυτού του προβλήματος -που από μόνο του είναι εφιαλτικά δύσκολο- κυβέρνηση και αντιπολίτευση ψάχνουν να βρουν τρόπο (ή υπόσχονται), να μοιράσουν λεφτά για νέες κρατικές καταναλωτικές δαπάνες με δανεικά. Σαράντα επιπλέον χιλιάδες προσωρινές προσλήψεις σε δήμους και δημόσιο κυρίως με χρήματα του ΕΣΠΑ, αναδρομικά σε ενστόλους, δικαστικούς και εφοριακούς (άραγε γιατί σ’ αυτούς δεν δίνουμε τα «χρωστούμενα» σε ομόλογα όπως στους μικροομολογιούχους;), διαγωνισμός για δεκάδες χιλιάδες νέες προσλήψεις εκπαιδευτικών (που συνεχίζουμε να συνταξιοδοτούμε πρόωρα όπως και πολλούς άλλους δημοσίους υπαλλήλους) κ.λ.π.
Όλα δε αυτά γίνονται ενώ έχουμε συμφωνήσει πρωτογενή πλεονάσματα 3% το 2015 και 4,5% από το 2016 και εντεύθεν, που συνεπάγονται επιπλέον μέτρα «μη προσδιορισμένα» 2 δις το 2015 και 3,7 δις το 2016 (όπως γράφει το ΔΝΤ στην έκθεσή του, του περασμένου Ιουνίου). Και τα μεν μέτρα του 2015 η κυβέρνηση τα εξαφάνισε από τον προϋπολογισμό του 2015 μέσω ανέφικτων προβλέψεων για ανάπτυξη κ.λπ., ενώ για το 2016 όλοι κάνουν σαν οι συμφωνίες να μην υπάρχουν. Με αυτά τα δεδομένα και το πρόγραμμα ήδη εκτροχιασμένο σε ό,τι αφορά εξαγωγές και επενδύσεις για το 2014, η κυβέρνηση βγήκε στα σοβαρά και είπε στους πάντες ότι το χρέος είναι βιώσιμο και ότι θα διώξει το ΔΝΤ και το επιπλέον χρηματοδοτικό κενό που θα δημιουργηθεί «θα το καλύψουν οι αγορές».
Κι όλα αυτά με την αντιπολίτευση να υπόσχεται δεκάδες δις επιπλέον δαπάνες και τη χώρα να εισέρχεται σε μια άτυπη μακρά προεκλογική περίοδο.
Όπως ήταν φυσικό ο πύργος με τα τραπουλόχαρτα του ψέματος δεν άντεξε τόσα βάρη και κατέρρευσε. Εντούτοις κανείς δεν αντιδρά. Το πολιτικό σύστημα συνεχίζει να κοροϊδεύει, η μοιραία ελληνική «ελίτ» (τα εισαγωγικά και πάλι απολύτως απαραίτητα), επιβαρύνει τα πράγματα, ψάχνοντας μόνο πως θα βρει τρόπους να διατηρήσει προνομιακά τα κεκτημένα της και ο ελληνικός λαός, σε πλήρη σύγχυση από την κοροϊδία και την παραπλάνηση, παρακολουθεί αμήχανος και καταβεβελημένος τον ερχομό της επόμενης φάσης της κρίσης, γνωρίζοντας πολύ καλά ότι αυτός, ως συνήθως, θα είναι η παράπλευρη απώλεια ...”
