“Η συνεισφορά της Ηθικής Φυσικής Οικονομίας στην διορατικότητα της σκέψης των Πολιτικών και στην Ανάπτυξη της Χώρας χρειάζεται κάθε τόσο να μας εκπλήσσει με την πρωτοπορία και να αποτελεί πρόδρομο της Πολιτικής Φιλοσοφίας και της Μικρο - Μακροοικονομικής Πολιτικής.
Ιδιαίτερα οι Αρχαίοι Έλληνες ενσωμάτωναν την δικαιοσύνη στην οικονομική τους συμπεριφορά επιδιώκοντας να μεγιστοποιήσουν τα οφέλη της κοινωνικής ζωής για όλους τους Πολίτες, δηλαδή είχαν θέσει τις βάσεις για την αντιμετώπιση και τη μείωση των οικονομικών ανισοτήτων με πρωτεργάτη τον Νομοθέτη Σόλωνα.
Ο Αριστοτέλης στην έννοια της Κοινωνικής Δικαιοσύνης αναφέρει ότι
''αδικία σημαίνει το να παίρνει κάποιος περισσότερα από όσα θα έπρεπε από τα αγαθά και λιγότερα από τα κακά'',και αυτή η φράση λειτουργεί στην πολιτική της Γερμανίας που αν και έζησε τις μεγαλύτερες χρεοκοπίες στη σύγχρονη ιστορία εν τούτοις την οικονομική της ανεξαρτησία οφείλει στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ, και μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο παραιτήθηκαν από τα δικαιώματά τους για υπέρογκα χρηματικά ποσά εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων.
Η Γερμανία αγνοεί ότι το παρελθόν διδάσκει και αντί αυτού οικοδομεί
''χρήματα θα πάρετε μόνο αν κάνετε ότι σας λέμε με προσταγή και υπακοή''με εθνικιστική πολιτική λιτότητας που οδηγεί την Ευρώπη σε Ύφεση και στη διεύρυνση του χάσματος μεταξύ πολιτικής και οικονομίας.
Η Ευρώπη υφίσταται οικονομική στασιμότητα και για την υπέρβασή της χρειάζεται να γίνουν επενδύσεις όπως και το Ευρώ με τα αρχικά κατασκευαστικά του λάθη για να επιβιώσει έχει ανάγκη την αύξηση της απασχόλησης και αν οι πολιτικές λιτότητας συνδυαστούν με τις γεωπολιτικές εντάσεις και εξελίξεις τότε υπάρχει ο κίνδυνος όχι μόνο για το μέλλον του νομίσματος αλλά για αύξηση του άκρατου και καταστροφικού εθνικισμού σε χώρες της Ευρώπης.
Μπροστά σε αυτούς τους κινδύνους η Ελλάδα χρειάζεται κάθε τόσο να προετοιμάζεται και είναι ουτοπία να πιστεύουμε ότι μπορεί η ίδια να πληρώσει τα χρέη της αλλά απαιτείται άμεσα να συμφωνηθεί μία μείωση του χρέους και παράλληλα να υποστηριχθεί η εισροή κεφαλαίων από τις Αγορές, από τα Διαρθρωτικά Ταμεία που προορίζονται για την Ελλάδα, από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων αλλά και από τους Ξένους Θεσμικούς Επενδυτές για την ανάκαμψη του Ελληνικού Χρηματιστηρίου.
Ο Δημόσιος Τομέας και το Κράτος χρειάζονται επανίδρυση με νέους πολιτικούς και κοινωνικούς θεσμούς. Η ευελιξία αγοράς στον Ιδιωτικό τομέα να μην λειτουργεί με ομαδικές απολύσεις και το κόστος της απόλυσης να το αναλαμβάνουν οι επιχειρήσεις, και το κράτος να το συνδυάσει με εύρεση θέσεων εργασίας. Στις Τράπεζες παρά τις εξελίξεις με τον αναβαλλόμενο φόρο, που προσέφερε κεφαλαιακή δυναμική, το πρόβλημα της αναδιάρθωσής των παραμένει.
Οι Άνεργοι Νέοι πάσχουν και οδηγούν τον ευρύ σκεπτικισμό πότε η Ελλάδα θα εξέλθει από την κρίση και είναι πραγματικά εντυπωσιακό να μην υφίστανται οι ανάλογες αντιδράσεις όχι μόνο από την Ελλάδα αλλά και από τον Νότο της Ευρώπης.
Γι αυτό χρειάζεται άμεσα να ενθαρρυνθούν οι επενδύσεις στην Εκπαίδευση και στην Τεχνολογία, στις Υποδομές και στην Καινοτομία, στις Εναλλακτικές Πηγές Ενέργειας, στην Ανταγωνιστικότητα του Αγροτουρισμού, στα Συγκριτικά Πλεονεκτήματα του Τουρισμού και της Ναυτιλίας και η Έρευνα να συνδυαστεί με Βιομηχανικές εταιρίες της Ελλάδας και του Εξωτερικού.
Έτσι ένα συμπέρασμα προκύπτει ότι αν τα οικονομικά γεγονότα σε μια χώρα δεν ταιριάζουν με την θεωρία τότε ελέγχουμε αν έχει εφαρμοστεί σωστά η θεωρία ή αλλάζουμε την θεωρία ή γίνονται εκλογές με νέους πολιτικούς σε ιδέες και οράματα για να λειτουργήσει σε όλους τους Πολίτες η Ηθική Φυσική Οικονομία ...”
