“Επειδή δεν μου φτάνουν αυτά που βγάζω, δανείζομαι 100 ευρώ, ας πούμε, για έναν χρόνο, με επιτόκιο 5% από τον Γιώργο.
Σε ένα τεφτέρι φτιάχνω δύο στήλες: ΕΛΑΒΑ – ΕΔΩΣΑ.Στο ΕΛΑΒΑ γράφω τα 100 ευρώ.
Στο τέλος του χρόνου δεν έχω να πληρώσω τα 105 που οφείλω με τους τόκους, διότι όχι μόνο δεν αποταμίευσα, αλλά πάλι ξόδεψα περισσότερα από το εισόδημά μου.Ζητάω τώρα από τον Κώστα να μου δανείσει 105 ευρώ για να εξοφλήσω τον Γιώργο και άλλα 30 για να καλύψω τα καινούργια χρέη, που έκανα εν τω μεταξύ.
Δίνω τα 105 στον Γιώργο, τα γράφω στην στήλη ΕΔΩΣΑ, γράφω και τα 30 που χρωστούσα σε διάφορους, και στην στήλη ΕΛΑΒΑ γράφω τα 135 που χρωστάω πλέον στον Κώστα.Στο τέλος του άλλου χρόνου, μια από τα ίδια.
Πάλι ξόδεψα περισσότερα.Άρα χρειάζομαι νέο δάνειο για να πληρώσω τα 135 στον Κώστα που με τους τόκους έχουν γίνει 141,75 συν τα φρέσκα χρέη που είναι, ας πούμε άλλα 40 ευρώ.
Βρίσκω τον Γιάννη και μου τα δανείζει: 141,75 + 40 = 181,75.Τα γράφω στο ΕΛΑΒΑ.
Δίνω 141,75 στον Κώστα, 40 σε διάφορους και τα γράφω στο ΕΔΩΣΑ.Με δυο κουβέντες, κάθε χρόνο δανείζομαι για να πληρώνω τα περυσινά δάνεια και τα καινούργια χρέη.
Κι αυτό το κάνω, με τον ίδιο τρόπο, 40 χρόνια συνεχώς.Τι θα έχω στο τέλος;...”
.gif)