Ενώ χθες...
Τελειώνοντας την ομιλία του στις «παραγωγικές τάξεις» στη ΔΕΘ, ο Πρωθυπουργός όλων των Ελλήνων ενστόλων και δημοσίων υπαλλήλων, έκανε τη βόλτα του στην έκθεση όταν βρέθηκε μπροστά σε ένα ΚΕΠ και θυμήθηκε πως ένα πιστοποιητικό γέννησης («φρέσκο, ενός χρόνου το πολύ!») πάντα είναι χρήσιμο να το έχει κανείς πάνω του όταν κυκλοφορεί εντός επικράτειας του ελληνικού δημοσίου τομέα.Έβγαλε την ταυτότητα του, το ζήτησε απο την χαμογελαστή υπάλληλο, εκείνη άνοιξε το laptop, το αναζήτησε, το τύπωσε και του το έδωσε.
Και μετά, όλοι μαζί, πρωθυπουργός, υπουργοί, παρατρεχάμενοι, η χαμογελαστή υπάλληλος και άλλοι διάφοροι περαστικοί, όλο κέφι και χαρά φωτογραφήθηκαν την ώρα που ο Πρωθυπουργός όλων των Ελλήνων ενστόλων και δημοσίων υπαλλήλων μελετούσε εμβριθώς, μαζί με τον αρμόδιο Υπουργό του, το πολύτιμο έγγραφο, περήφανοι προφανώς αμφότεροι που δεν είχε λάθη και μουτζούρες.Πάω στοίχημα πως το συμβάν αυτό έτυχε ειδικής αναφοράς το ίδιο βράδυ, όχι μόνο σε ραδιόφωνα και τηλεοράσεις αλλά -το κυριότερο- στις οικογένειες και τις παρέες όλων των παρευρεθέντων, ως εξαιρετικό, εθνικής ανάτασης και άξιο καταγραφής γεγονός ανάμεσα στα μεγαλειώδη της συλλογικής μας μνήμης ως λαού.
Σκέψου λέει τώρα να μην γινόταν όλο αυτό, να μην χρειαζόταν καν ως διαδικασία αυτό που ζήσαμε με το πιστοποιητικό του Πρωθυπουργού όλων των Ελλήνων ενστόλων και δημοσίων υπαλλήλων.Τότε δεν θα έβλεπες στα κανάλια τη χαμογελαστή υπάλληλο που θα πληρώνεις μονίμως και αφειδώς έως το «βαθύ γήρας» των πενήντα κάτι ετών της, δεν θα έβλεπες καν στα ρεπορτάζ ή τις φωτογραφίες την χαρά και την περηφάνια για το λάθος που δεν έγινε και τις μουτζούρες που δεν υπάρχουν, θα έπρεπε να βρεις άλλο θέμα εθνικής ανάτασης για να κουβεντιάσεις το βράδυ στο σπίτι, στην παρέα.
Άσε που όλο αυτό το σημείωμα (και πολλά άλλα παρόμοια) δεν θα είχε γραφτεί ποτέ και η συλλογική μας μνήμη θα είχε όχι μόνο κενό αλλά και μπαγιάτικα δεδομένα, μιας και δεν θα βγάζεις κάθε χρόνο ένα πιστοποιητικό για να τα φρεσκάρεις ...Πάντα είχα μια αμφιβολία αν είμαστε Ευρώπη ή τυχαία βρεθήκαμε εκεί.
Χθες βεβαιώθηκα.Εμείς είμαστε η πραγματική Ευρώπη, όχι οι άλλοι, οι ανάλγητοι της Δύσης, αυτοί που αρνούνται να καταλάβουν την τεράστια σημασία που έχει για τον ευρωπαϊκό διαφωτισμό και τα ανθρωπιστικά κινήματα ένα «φρέσκο πιστοποιητικό γέννησης, το πολύ ενός χρόνου».
Διότι διαφωτισμός και ανθρωπισμός, greek-style, είναι τελικά να τρώει πσωμί ο κοζμάκης απροϋπόθετα.Κάτι στο οποίο ένα «φρέσκο πιστοποιητικό γέννησης, το πολύ ενός χρόνου» βοηθά τα μάλα ...”
.gif)