“Κυριακή 10 Αυγούστου, ώρα 1 μ.μ. σταματώ για καφέ -περαστικός- στην κεντρική πλατεία της Ελασσόνας και κάθομαι σ' ένα υπερπολυτελές και υπερσύγχρονο καφέ ... το Marche !!!.
Γεμάτη η πλατεία κόσμο και το καφέ βέβαια.
Παρατηρώ τους θαμώνες, όλοι με τα πανάκριβα κινητά στο τραπέζι, τεράστια ποτήρια με freddo capucino, βεβαίως, αλλά ... η γενική εικόνα είναι ότι όλοι έχουν "μάτι κίτρινο θολό".
Σε λίγο αντιλαμβάνομαι τι συμβαίνει.
Γύρω γύρω στην πλατεία αφίσες του Μάκη Χριστοδουλόπουλου. Ήταν εκεί, ακριβώς το προηγούμενο βράδυ. !!!Πίσω μου ακριβώς κάθεται μια κυρία που καλεί κάποια φίλη της στο κινητό και άθελά μου ακούω τη συνομιλία....:
" Ιέλα, ξύπν'σες???"..... "είμαστε στου Μαρσιέ, κατέβα να τα πούμε".Γυρνώ το κεφάλι μου.... η κυρία σχεδόν συνομήλικη μου, με πορτοκαλί βαμένα νύχια πάνω και κάτω, γυαλί ηλίου καθρέφτες (αλίμονο) και φοράει φούστα που το μήκος της αν το μετρήσεις με χάρακα, αυτός θα περισσέψει.... (αυτά που δεν έβαλαν στα νιάτα τους , τα βάζουν στα γεράματα....μονολογώ)...
Συνεχίζεται η συνομιλία, γιατί μάλλον η άλλη κυρία δεν μπορεί να κατεβεί στου Μαρσιέ:" Δεν σ' είδα ψες πού στέκουσαν ? " "είδες τ' Σουζάνα , ξεπατώθ'κε στου χουρό, δεν έκατσε καταής".....
( * είμαι πολύ περίεργος να γνωρίσω τον παπά που βάφτισε την άλλη στην Ελασσόνα και την έβγαλε Σουζάνα !!!!)...
" Ου Μιμ'ς ήπιε τουν αγλέουρα ψες που βλεπε τη Σουζάνα να χορεύει " "μας κράτ'σε ως του πρωί ου Μάκ'ς.... κατευθείαν στου καπνό πήγαμ΄ απου κει ".....Η λέξη "κρίση" εκεί είναι σαν τη μόδα που τη φέρνει η tv.
Κάτι δλδ σαν το πορτοκαλί νύχι και τα γυαλιά ηλίου καθρέφτες.
Φεύγοντας απ΄του Μαρσιέ σκεφτόμουνα.... : Να 'ναι καλά οι άνθρωποι να δουλεύουν και να το γλεντούν.Σίγουρα προτιμώ αυτούς τους γλεντζέδες, καμπίσιους επαρχιώτες, παρά τους κλαψομούνηδες πρωτευουσιάνους, που έτυχε να γνωρίσω στις διακοπές, που μηδενός εξαιρουμένου, φορούσαν όλοι γυαλιά ηλίου " καθρέφτες" ...”
