Αν υπήρχε βραβείο Νόμπελ στη ταλαιπωρημένη, λόγω οικονομικής κρίσης, ελληνική αγορά, δικαίως θα πήγαινε στη "Boxer Φειδάς", γιατί κατάφερε σε αυτή τη "καταθλιπτική" περίοδο να κάνει μια ηρωική επανεκκίνηση, αυξάνοντας ανέλπιστα τις παραγγελίες της σε όλη την επικράτεια, τη σεζόν που πέρασε.
Η Πρόεδρος κα Μίνα Φειδά που το 1980 με την ένταξη της Ελλάδας στην τότε ΕΟΚ, κατάφερε να κάνει πρωτοσέλιδη είδηση το ηχηρό "Όχι" της στην πρόταση εξαγοράς του 26% της εταιρίας της από τους γερμανούς εταίρους της, διακόπτοντας τη συνεργασία μαζί τους, εξακολουθεί να κρατάει την παραγωγή της στην Ελλάδα, να δίνει δουλειά σε Έλληνες και να αγοράζει μόνο ελληνικές πρώτες ύλες. Είναι η ίδια επιχειρηματίας , που τιμώντας τη λέξη Έλληνας, δεν έβγαλε ποτέ τα κέρδη της στην Ελβετία, ούτε προχώρησε σε απολύσεις προσωπικού, παρά τις συστάσεις των οικονομικών της συμβούλων, εν μέσω της πρωτοφανούς κρίσης, την ώρα που άλλοι, ακόμη και σήμερα, συνεχίζουν να μεταφέρουν ολόκληρα εργοστάσια στα Βαλκάνια και να αγοράζουν υλικά από Κίνα και Ινδία.
Στο εργοστάσιο της Boxer, στη βιομηχανική περιοχή Αχαρνών, η γραμμή παραγωγής λειτουργεί ασταμάτητα. Έχει ήδη ολοκληρωθεί ο σχεδιασμός των μοντέλων του χειμώνα 2015 και οι παραγγελίες τρέχουν. Εκατόν τριάντα χιλιάδες ζεύγη υποδημάτων έχουν ήδη ζητηθεί από 620 καταστήματα ολόκληρης της επικράτειας. Η κίνηση που έκανε η εταιρία στις αρχές της δεκαετίας του 1990 να στραφεί στην εγχώρια αγορά, εξακολουθεί να στέφεται με επιτυχία, καθώς οι Έλληνες δείχνουν έμπρακτα την προτίμησή τους στη μάρκα «boxer». Η προ κρίσης εποχή ήταν για την εταιρεία, μια εποχή με πλούσια γκάμα και πωλήσεις που ξεπερνούσαν το ένα εκατομμύριο παπούτσια μόνο στην Ελλάδα. Αυτή ήταν και η αιτία που η Boxer αποφάσισε να φτιάξει το 2010 καινούργιο εργοστάσιο και να αναβαθμίσει την παραγωγή της, για να φτάνει τα 8.500 ζεύγη την ημέρα. Σήμερα, στην πιο κρίσιμη καμπή της ιστορίας της, η εταιρία που είναι η leader της ελληνικής αγοράς και η μοναδική ελληνική βιομηχανία παραγωγής υποδημάτων, που παρέμεινε, μαζί με τη κρίση, αντιμετωπίζει και τη μείωση της ζήτησης που συνοδεύεται από τη πτώση της παραγωγής της στο μισό. Παρόλα αυτά, η εταιρία σήμερα καταφέρνει να παράγει 2500-3000 ζεύγη καθημερινά. "Αυτά τα ζευγάρια παπούτσια αν δεν τα παρήγαγε η Φειδάς, θα τα εισήγαγε η Ελλάδα από πηγές αμφιβόλου προέλευσης. Η επένδυση στο νέο εργοστάσιο το 2010 πραγματοποιήθηκε με σκοπό να καλύψουμε τις ανάγκες ζήτησης στις αγορές του εξωτερικού καθώς ολόκληρη την παραγωγή μας την απορροφούσε η ελληνική αγορά. Το μεγάλο μας λάθος ήταν ότι υποτιμήσαμε τη κρίση. Θεωρήσαμε ότι δεν θα κρατήσει περισσότερο από δυο χρόνια. Κάναμε λάθος", συμπληρώνει η πρόεδρος της εταιρίας.
Στο άκουσμα της επωνυμίας Φειδάς-Boxer συνειρμικά η σκέψη δεν οδηγεί σε ένα εργοστάσιο, αλλά σε μια ολόκληρη οικογένεια. Και αυτό είναι το ενδιαφέρον. Από το πρώτο τσαγκάρικο στην Καλαμάτα, το 1919, μέχρι σήμερα που η εταιρεία παράγει περίπου μισό εκατομμύριο ζεύγη το χρόνο, η οικογένεια Φειδά αγωνίζεται ενωμένη και μένει πιστή στο όραμά της, κόντρα στις κρίσεις που κατά καιρούς καλείται να διαχειριστεί:
Η Boxer Φειδάς, ρίχνει το βάρος της και στις εξαγωγές με στόχο να δώσει ώθηση στις πωλήσεις της και να αντισταθμίσει τις απώλειες που καταγράφει στο εσωτερικό λόγω της οικονομικής κρίσης και τα μηνύματα που λαμβάνει είναι ενθαρρυντικά. Κατά καιρούς καταβάλλει σημαντικές προσπάθειες για την επέκταση της σε νέες αγορές, οι οποίες άλλοτε στέφονται με επιτυχία και άλλοτε με αποτυχία, όπως η τελευταία στο Καζακστάν που έπεσε στο κενό εξαιτίας της έλλειψης υποδομών και οργάνωσης στη ξένη χώρα. Αυτή τη στιγμή εξαγωγές γίνονται στην Κύπρο και στα Βαλκάνια. Η κ. Φειδά αισιοδοξεί πως η εταιρεία παρά τις τεράστιες δυσκολίες λόγω κρίσης, θα καταφέρει να επιβιώσει, καθώς διαθέτει ισχυρή ομάδα και την υποστήριξη των εργαζομένων της. "Αγωνιζόμαστε μέχρι τέλους για να μη φτάσουμε στο σημείο να βάλουμε μπρος το plan B, το οποίο αποφύγαμε μέχρι τώρα, αλλά πρέπει να ληφθούν μέτρα από τις Τράπεζες αν θέλουμε να έχουμε παραγωγικές εταιρίες. Αυτή τη στιγμή που η Boxer, που σε έξι χρόνια θα γιορτάσει την εκατονταετηρίδα της, που δεν έχει στο ιστορικό της καταγεγραμμένη την παραμικρή φορολογική ή ασφαλιστική παράβαση μέχρι τη κρίση, που προεξοφλεί επιταγές ύψους δέκα εκατομμυρίων ευρώ και βάζει ως υποθήκη εργοστάσια αξίας εξήντα εκατομμυρίων ευρώ, δεν μπορεί να ζητά την ελάχιστη δανειοδότηση από τις Τράπεζες με το μεγαλύτερο επιτόκιο για να κινήσει τις παραγγελίες της και να μην την έχει", σημειώνει η κ. Φειδά και συνεχίζει: "Παρά τους δύστυχους καιρούς υπάρχει κίνηση πωλήσεων και παραγγελιών στις ελληνικές βιομηχανίες, άσχετα αν οι Τράπεζες δεν θέλουν ή δεν μπορούν ή δεν τις αφήνουν να βοηθήσουν την ντόπια παραγωγή, γιατί, περνάει από το μυαλό μου ότι μπορεί και να υπάρχει "σχέδιο" να αφανιστεί η ντόπια παραγωγή", καταλήγει.
Στα σχέδια της Προέδρου της εταιρίας Φειδάς είναι η δημιουργία ενός πρότυπου "Πανεπιστημίου Παπουτσιού", όπως η ίδια το αποκαλεί , που θα λειτουργεί στο πλαίσιο ενός σχολείου Παραδοσιακών Επαγγελμάτων άτυπα μέσα στο εργοστάσιο της Φειδάς Α.Ε και θα διδάσκει τη τέχνη κατασκευής υποδημάτων. "Ο Έλληνας, το έχουμε ξαναπεί, είναι πραματευτής, γυρολόγος, εφευρετικός, πολύπλευρος. Δεν θα κάνουμε πίσω. Τα παιδιά μας και τα εγγόνια μας πρέπει να βρουν μια Ελλάδα όρθια, ζωντανή, δημιουργική και προ παντός παραγωγική!
Όλοι εμείς ξέρουμε τι θα πει παραγωγή…Το αλέτρι, η αξίνα, το αμόνι, το σφυρί, οι μηχανές και τώρα τα κομπιούτερ, ξέρουμε να τα δουλεύουμε και να καινοτομούμε. Η μάχη θα κερδηθεί όπως τόσες άλλες που βρίσκονται πίσω μας και που στο βάθος του χρόνου γίνονται δάσκαλοι και μέντορές μας…"
Γράφει: Βάσω Μιχοπούλου για την ΗΜΕΡΗΣΙΑ
