“«Εμπρός γκρεμός και πίσω ρέμα» λοιπόν και για την Ιταλία - όπως και για πολλές πλέον χώρες της Δύσης, οι οποίες καταρρέουν η μία μετά την άλλη, σαν τις πλάκες του ντόμινο. Εάν δε επικεντρωθούμε στις «οικονομικές διασυνδέσεις» της Ιταλίας με τη Γαλλία, τραπεζικές και άλλες, θα κατανοήσουμε αμέσως πως τυχόν πτώση της Ιταλίας, θα συμπαρέσυρε ακαριαία τη Γαλλία - οπότε ολόκληρη της Ευρωζώνη.
Ολοκληρώνοντας, υπενθυμίζουμε πως η Ιταλία δεν μπορεί να πληρώσει τα χρέη της προς τον ιδιωτικό τομέα, τα οποία συσσωρεύονται διαρκώς - με αποτέλεσμα πολλές επιχειρήσεις της, οι οποίες προμηθεύουν το δημόσιο, να χρεοκοπούν ή να απολύουν μαζικά εργαζομένους.
Καθημερινά δε το 2013 έκλειναν 54 εταιρείες - με τον αριθμό των αυτοκτονιών στις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις να αυξάνεται δραματικά.Η κρίση χρέους δεν είναι εύκολο να αντιμετωπισθεί ειρηνικά - εκτός εάν επιτευχθεί μια ανάλογη διεθνής συμφωνία, όπως αυτή του Bretton Woods, η οποία να συμπεριλαμβάνει πάγωμα ή διαγραφή χρεών σε παγκόσμια κλίμακα.
Δυστυχώς όμως, σπάνια πρυτανεύει η λογική στον πλανήτη, κρίνοντας από τη μακραίωνη ιστορία του - γεγονός που τεκμηριώνεται από την αλαζονική στάση της Γερμανίας, όσον αφορά την Ευρωζώνη, καθώς επίσης την επιμονή της στη μερκαντιλιστική πολιτική, από τις επιθέσεις εναντίον του δολαρίου εκ μέρους των BRICS, από τις προσπάθειες των Η.Π.Α. να οδηγήσουν σε πόλεμο τη Ρωσία, από όλα όσα συμβαίνουν στη Μέση Ανατολή, καθώς επίσης από πάρα πολλά άλλα γεγονότα.Κλείνοντας, η Ελλάδα έχει συγκριτικά τα μικρότερα προβλήματα, σε σχέση με πολλές άλλες χώρες - παρά το ότι η κυβέρνηση της είναι ανεπαρκής, αδυνατώντας να ανταπεξέλθει με το έργο της.
Εν τούτοις, δεν κινδυνεύει λιγότερο, επειδή ο πλανήτης σήμερα λειτουργεί όπως τα συγκοινωνούντα δοχεία - με αποτέλεσμα, τυχόν έκρηξη σε κάποιο από αυτά, να πυροδοτεί σε χρόνο μηδέν όλα τα υπόλοιπα ...”
