Όλη η γη ... μια τρελή πτήση

“295 ανύποπτοι άνθρωποι που πήγαιναν στις δουλειές τους χάθηκαν πάνω από τον ουρανό της Ουκρανίας, παράπλευρες απώλειες σε μία σύγκρουση για την οποία πιθανόν να μην ήξεραν και πολλά πράγματα. Είναι συγκλονιστικό το πόσο εύκολα και ανυποψίαστα μπορεί να χτυπήσει η καταστροφή. Μπορεί να ζούμε μέσα στους δικούς μας κόσμους, να μας κατατρύχουν τα άγχη της προσωπικής μας καθημερινότητας, να πιστεύουμε ότι οι συμφορές που βλέπουμε στις οθόνες των τηλεοράσεων αφορούν άλλους, πιο άτυχους, αλλά, από ότι δείχνουν τα πράγματα, δεν είναι έτσι.


Τα δράματα των άλλων μπορούν να μας πλήξουν, αναπάντεχα, κάθε στιγμή, αφού οι άμεσες και οι έμμεσες παρενέργειες ταξιδεύουν απίστευτα μακριά στον σημερινό παγκοσμιοποιημένο και τεχνικά προηγμένο κόσμο μας.
Μια ανάσα είναι όλα, δίπλα μας.
Η πολυπόθητη για τον άνθρωπο ασφάλεια είναι μία φευγαλέα οπτασία.
Αν για κάτι είμαστε αθώοι, αλλά και ένοχοι μαζί, είναι η αδυναμία να κατανοήσουμε ότι το ρίσκο που διατρέχει ο καθένας μας είναι τόσο καθολικό.
Ένα τρελό λεωφορείο η υδρόγειος όλη ...
Η αναζήτηση ενόχων για την σημερινή τραγωδία της κατάρριψης του μαλαισιανού αεροσκάφους έχει φυσικά νόημα.
Τίποτα όμως δεν μπορεί να αποκαταστήσει το πλήγμα στην αίσθηση της συλλογικής μας ασφάλειας.
Αν μπορούμε να κάνουμε κάτι, είναι να νοιαζόμαστε πιο πολύ για τα βάσανα των άλλων.
Που τους οδηγούν στην παράκρουση των πολέμων και των συγκρούσεων.
Δύστυχοι επιβάτες. Είμαστε εμείς, όλοι μας.”